مویز سیاه خوبه یا قرمز؟ ۷۰٪ بنکداران بازار میگن ترکیب این دو رنگ، راز سود دو برابره! با تجربه واقعی و راهنمای تخصصی، انتخاب درستت رو بکن و همین امروز مشاوره رایگان بگیر
فرق واقعی مویز سیاه و قرمز توی بازار عمده‌فروشی؛ کدوم سود بیشتری داره؟
واقعیتش وقتی وارد بازار خشکبار می‌شی، مخصوصاً توی خرید عمده مویز، اولش همه چی شبیه به همه به نظر میاد. ولی وقتی پای حساب و کتاب میاد وسط، تازه فرق مویز سیاه و قرمز معلوم میشه.
مویز سیاه تو نگاه اول جذاب‌تره؛ رنگ تیره و یکدستش روی بساط چشم هر مشتری رو میگیره. ولی آیا همین جذابیت باعث سود بیشتر میشه؟ نه همیشه.
طبق تجربه‌ی چند ساله من تو بازار تهران و مشهد، مویز سیاه تو عمده‌فروشی حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد گرون‌تر از مویز قرمز فروخته میشه.
دلیلش هم ساده‌ست: ظاهر لوکس و طرفدارای بیشتر بین صادراتی‌ها، مخصوصاً کشورای عربی که رنگ تیره و براق رو ترجیح میدن. ولی یه نکته هست؛ هرچی رنگ تیره‌تر باشه، ریسک تازه‌سازی با روغن و گلیسیرین هم بالاتره. یعنی اگه بار خوب انتخاب نکنی، برگشتی و ضرر همون‌قدر سریع میاد که سودش.
مویز قرمز اما داستانش فرق میکنه. شاید اون برق سیاه رو نداره، ولی تو بازار داخلی مشتری ثابت خودش رو داره. به‌خصوص تو فصل محرم و صفر یا وقتی تقاضای نذری بالا میره، مویز قرمز سریع‌تر میچرخه.
یه بار سال ۱۴۰۲، تو بازار تبریز، دیدم مویز قرمز به خاطر کمبود عرضه، تو کمتر از دو هفته ۳۰ درصد گرون شد، در حالی که مویز سیاه همون‌جا مونده بود.
مویز سیاه مثل ماشین شاسی‌بلنده، پرزرق و برق و مشتری‌پسند، اما خرجش هم بالاست و باید مواظب باشی. مویز قرمز مثل وانت نیسانه؛ شاید چشمگیر نباشه، ولی کارتو راه میندازه و سریع نقد میشه.
بیشتر بخوانید: قیمت روز مویز بدون هسته
اگه دنبال سود زیاد اما با ریسک مدیریت‌شده‌ای، مویز سیاه رو انتخاب کن، ولی اگه سرعت چرخش و نقدینگی مهمتره، مویز قرمز امن‌تره. تو بازار عمده، گاهی همین انتخاب کوچیک بین سیاه و قرمز، فرق بین ۵ میلیون سود و ۵ میلیون ضرره.
طعم، ماندگاری و ظاهر؛ مویز سیاه بهتره یا قرمز؟ تجربه‌ی واقعی بنکداره
راستش اگه بخوام از تجربه‌ی خودم بگم، خیلیا که میان سراغ مویز، اول میپرسن سیاه بهتره یا قرمز، ولی کمتر کسی حواسش به چیزای ریز میره مثل طعم واقعی، ماندگاری و اون قیافه‌ای که مشتری رو میگیره.
من خودم چندبار ضرر دادم تا بفهمم که اینا از قیمت مهمتره. مثلا یه بار مویز سیاه گرفتم، ظاهرش مثل عروس بود، برق میزد، مشتری هم سریع گرفت. ولی تهش تو انبار مرطوب کمی چسبید و برگشتی داشت. همون موقع مویز قرمز که همه میگفتن ساده‌ست، راحت موند و فروخته شد بدون یه دونه برگشت.
سیاه شیرین‌تره، عمیق‌تره، بعضیا میگن انگار شیره انگور قاطی کرده باشی.
مشتری خارجی عاشقشه، مخصوصاً عرب‌ها. یه بار یه عراقی گفت این مویز سیاهو میخورم حس میکنم دارم عسل میخورم. اما تو بازار ایران همه چی فرق داره، خیلیا طعم قرمز رو ترجیح میدن چون اون شیرینی سبک و یه ذره ترشیش، به قول خودشون، دل رو نمیزنه.
موندگاری هم یه چیز دیگه‌ست. قرمز پوستش کمی سفت‌تره و رطوبتو کمتر میگیره. یعنی اگه مثل من انبارت همیشه کولر نداره، قرمز خیالتو راحت میکنه. سیاه ولی حساستر، تو ۵-۶ ماه باید بفروشی وگرنه ته جعبه‌ش لک میندازه یا دونه‌ها به هم میچسبه.
یه خاطره بگم، سال ۱۴۰۲ یه بار سیاه خریدم کیلویی ۱۲۵، گذاشتم رو ویترین، چشم هر کی رد شد گرفت. تو یه ماه نصفش رفت، نصف دیگه‌ش موند که چون ته انبار یه‌ذره هوا رطوبت داشت، چندتا جعبه لک زد.
مجبور شدم ارزونتر رد کنم. همون موقع مویز قرمز داشتم که شاید جذابیت نداشت، ولی هرکی میخرید راضی بود و حتی برگشتی صفر. بعضیا میگن مویز سیاه مثل کت و شلوار مجلسیه، همه دوست دارن ولی نمیشه هرجا پوشید. قرمز مثل لباس راحتیه، همیشه به درد میخوره.
بازارم قشنگ نشون میده که مشتری چی میخواد. تو بازار داخلی، به نظر من ۶۰ درصد خریدها سمت قرمزه و ۴۰ درصد سمت سیاهه. ولی صادرات تقریبا برعکسه.
یعنی اگه دنبال صادراتی هستی و میخوای سریع بفروشی، سیاه شانس بیشتری داره. اما اگه مشتریات بنکدارای داخلی باشن و میخوای خیالت راحت باشه که بار تو انبار خراب نمیشه، قرمز انتخاب مطمئن‌تریه.
آخرش همش برمیگرد به این که چه بازاری داری و انبارت چه جوریه. اگه میتونی دمای خنک نگه داری و مشتری شیک‌پسند داری، سیاه بخر. اگه دنبال نقدینگی و خواب سرمایه کمتر هستی، قرمز دلتو نمیسوزونه.
در مورد خواص دارویی بخوانید: مویز سیاه بی هسته
من خودم الان هر بار که سفارش میگیرم، ترکیبی کار میکنم که ضرر نکنم، نصف سیاه نصف قرمز. اینجوری هرچی بازار چرخید، خیالم راحته.
کِی مویز قرمز بخریم، کِی سیاه؟ راز انتخاب سودده برای عمده‌فروشا
ببین من خودم این سوالو خیلی شنیدم که بالاخره مویز سیاه خوبه یا قرمز؟ جوابش راستش آسون نیست چون بازار مثل هوای بهاره، یه روز آفتاب، یه روز بارون.
یادمه پارسال پاییز، یه بار مویز سیاه گرفتم ۱۲۰ هزار تومن، انقدر خوشگل و براق بود که خودمم دلم نمیومد بفروشمش، دو هفته بعد عربا از دوبی اومدن خریدن، هر کیلو رو ۱۴۵ بردن. همون موقع قرمز تقریبا تکون نمیخورد. ولی بعدش نزدیک محرم، اوضاع عوض شد، مویز قرمز پرپر زد رفت بالا، هر کی دستش بود دو ماهه پولشو دو برابر کرد. بازار قشنگ نشون میده که هیچ رنگی همیشه پادشاه نیست.
مویز سیاه قیافه داره، مشتری خارجی عاشقشه، مخصوصا عراق و عمان و قطر. ولی حساسه مثل بچه نوزاد. انبارت باید خنک باشه، رطوبت نداشته باشه، ته جعبه رو باید هی چک کنی که دونه‌ها به هم نچسبن.
خودم یه بار سهل انگاری کردم، سه جعبه ته انبار لک زد، مجبور شدم ارزونتر ردشون کنم، ضررش رفت تو دلم. اما قرمز؟ مثل وانت نیسانه، کارتو راه میندازه، راحت ۹-۱۰ ماه میمونه بدون این که اذیتت کنه. شاید اون برق سیاه رو نداره، ولی مشتریای داخلی بیشتر طرفشن. یه آماری که خودم از چندتا بنکدار گرفتم میگه تقریبا ۶۰ درصد فروش داخلی قرمزه، ۴۰ درصد سیاه، اما صادرات تقریبا برعکسشه.
یه چیزی هم هست که کمتر کسی بهش دقت میکنه: ترکیب خرید. بعضیا میان همه سرمایه‌شونو میذارن روی یه رنگ، بعد که بازار برعکس میشه، همشون کلافه میشن. ولی زرنگا نصف نصف کار میکنن. یعنی چی؟ یعنی مثلا ۵۰ تا کارتن سیاه میخرن برای صادرات یا مشتریایی که ظاهر براشون مهمه، ۵۰ تا هم قرمز برای بازار داخلی که سریع بچرخه.
اینطوری اگه یه رنگ گیر کرد، اون یکی سریع میچرخه و سرمایه خواب نمیکنه.
حرف آخرم اینه که انتخاب بین سیاه و قرمز فقط به خودت و شرایطت بستگی داره. اگه انبار خوب و مشتری صادراتی داری، سیاه بخر که سودش تنده و قیافه‌ش لوکسه. اگه نقدینگی و سرعت فروش برات مهمتره، قرمز دستتو میگیره زمین نمیزاره. من خودم الان که اینو مینویسم، دو تا سفارش دارم که یکیش سیاه میره عمان، یکیش قرمز برای بازار داخلی، و هردوش سود خودشونو دارن.
ما تو مجموعه‌مون هردو نوع مویز بدون هسته رو داریم، بار تست شده، ته جعبه سالم، دونه‌ها تمیز و آماده بارگیری.
بیشتر بخوانید: مویز بدون هسته ایرانی
میخوای سود مطمئن و بدون دردسر داشته باشی، یه زنگ بزن یا پیام بده، هم نمونه برات میفرستیم هم مشاوره کامل میدیم که کدوم رنگ مناسب بازارت هست. اینجوری دیگه نه سرمایت میخوابه، نه از برگشتی و ضرر خبریه، فقط میمونه سود خالص.
