اگه فروشندهای یا تو کار پخش خشکباری، خرید عمده نخودچی میتونه برات یه جنس پرفروش و کمریسک باشه.
مزایای خرید عمده نخودچی برای فروشگاهها
اگه فروشگاه داری، مخصوصاً خشکبار، حتماً خوب میدونی که نخودچی مثل نمک تو آش میمونه.
یعنی اگه نداشته باشیش، یه چیزی کمه! حالا اگه قراره نخودچی بفروشی، چرا باید دونهای بخری؟ خرید عمده مثل خرید هندونهی کامل از مزرعهست، هم ارزونتر درمیاد، هم تازهتر میمونه، هم دستت بازتره تو فروش.
الان دیگه سال ۱۴۰۴ه، آمار نشون میده که بالای ۷۲٪ فروشگاههای خشکبار تهران، محصولات نخودچیشونو به صورت عمده از مراکز خاصی تو قزوین و ملایر میخرن.
چرا؟ چون اولاً قیمتش تقریبا ۲۵٪ پایینتر درمیاد نسبت به خرید جزئی، دوماً میتونن نخودچی رو سورتبندی کنن و با بستهبندیهای متنوع بفروشن.
از یه طرف دیگه، نخودچی چون خشکبازه، تاریخ انقضاش طولانیه. این یعنی سرمایهات توی مغازه نمیپوسه. مثل میوه نیست که فرداش خراب شه. تا شش ماه، بعضی وقتا تا یه سال، راحت میمونه اگه جای خشک نگهش داری.
یه فروشنده از تبریز میگفت: «وقتی نخودچی رو عمده خریدم، تونستم هم قیمت بهتری به مشتری بدم، هم سود خودم بیشتر شد. قبلش روزی ۱ کیلو میفروختم، الان شده ۳ کیلو!»
تازه خرید عمده یه مزیت دیگه هم داره؛ میتونی نخودچی رو به شکلای مختلف بفروشی. مثلا گل، شور، زعفرونی، یا حتی مخلوط با کشمش. اینطوری سبد خرید مشتریات کاملتر میشه.
یه چیز دیگهم بگم، نخودچی برای بچهها عالیه. پروتئین داره، فیبر داره، نمک کمتری هم نسبت به بقیه تنقلات. وقتی فروشگاهت اینو بلد باشه به مشتری توضیح بده، از همون خرید اول، مشتری دائمی میسازی.
در کل خرید عمده نخودچی فقط یه تصمیم اقتصادی نیست. یه جور سرمایهگذاریه. سرمایهگذاری روی جنس پرفروش، با موندگاری بالا، و سود معقول.
بیشتر بخوانید: قیمت امروز کشمش
حالا اگه هنوز با خرید عمده دو دلی، یه بار امتحانش کن. یه بار از یه تولیدکنندهی مطمئن بگیر، قیمتاشو با بازار مقایسه کن، خودت میفهمی تفاوتو. شاید همون روز اول، حس کنی انگار لبو فروشِ دم بازار، یههو شده باشی واردکنندهی خشکبار!
نکات مهم در انتخاب نخودچی
نخودچی رو همه میخورن. از بچهی ۵ ساله بگیر تا پیرمرد ۸۰ ساله که با دندون مصنوعی هم میجوه! ولی فرقش تو کیفیتشه. نخودچی خوب با بد فقط یه دونه فاصله داره، ولی همون یه دونه میتونه اعتبار مغازهتو زیر سوال ببره.
حالا چی میشه اسم یه نخودچی میمونه رو زبونا؟ اول از همه باید “ترد” باشه. یعنی دندون که میزنی روش، قروچ کنه، نه اینکه له شه یا سفت باشه. نخودچی باید مثل آدم خوشبرخورد باشه، باهات راه بیاد، نه اینکه بجوه دندونو
یه سریا میان میگن: رنگش چی؟ خب، رنگ نخودچی باید روشن باشه، نه زرد مایل به قهوهای.
نخودچی سوخته یا کهنه رو از همون رنگش میفهمی. یه بار یه بسته از بازار مولوی گرفتم، وقتی بازش کردم بوی موندگی میداد. یه چیزی شبیه نایلون تو آفتاب مونده!
آمار جالب: توی یه بررسی که بین ۵۰ تا فروشندهی خشکبار انجام شده، حدود ۶۵٪شون گفتن که مشتریا بیشتر دنبال نخودچی گل هستن.
چون هم ظاهر قشنگی داره، هم خوردنش راحتتره. حالا این گل بودن یعنی چی؟ یعنی دور نخودچی با آرد پخته پوشیده شده، مثل اینه که کت و شلوار تنشه!
یه نکته خیلی مهم دیگه: نخودچی با کیفیت، یکدست و هماندازهست. اگه یه بستهای گرفتی که نخوداش یه اندازه نبودن، یا خیلی ریز بودن، یا پر از سنگریزه و پوستای جداشده بودن، بدون که اون نخودچی فقط اسم داره، کیفیت نه!
تازه، بو هم داره. نخودچی که تازه باشه، یه بوی ملایم و خوشمزهای میده. اگه بوش تند بود یا بوی روغن کهنه میداد، قشنگ بندازش دور، حتی اگه ارزونتره.
یه بار یادمه از یه عمدهفروش توی قزوین پرسیدم چطوری میفهمی نخودچی خوبه؟ گفت: «میندازم دوتا رو دهنم. اگه بیهوا دلم خواست سومی رو هم بخورم، یعنی بار خوبه!» به نظرم اینم یه جور روشه دیگه
همین الان منتشر شد: قیمت نخود چی کشمش
در آخر، نخودچی خوب، فقط خوشمزه نیست؛ پای مشتریو به مغازه میبنده. همونطور که بوی نون تازه، آدمو میکشه سمت نونوایی، نخودچی با کیفیت هم فروشگاهتو تبدیل میکنه به مقصد مشتریای خشکبارخور حرفهای.
خرید عمده نخودچی با قیمت مناسب از بازار اصلی
یه وقتایی خرید کردن مثل پیدا کردن یه چای خوشعطر تو قفسهی سوپرمارکته… باید بدونی چی میخوای، کجا دنبالش بگردی و از کی بخری.
حالا وقتی بحث خرید عمده نخودچی پیش میاد، قضیه جدیتر میشه. چون داری کلی پول خرج میکنی، قراره جنس بیاد تو مغازت یا انبارت، و مهمتر از همه، قراره سود کنی، نه اینکه تهش ضرر ببینی.
یادت باشه، نخودچی از اون جنساییه که قیمتش وابستهست به چندتا چیز ریز و درشت. مثلاً نوع نخود (درشت یا ریز)، مدل فرآوری (گل، شور، ساده)، منطقهی تولید (مثلاً نخودچی کاشمر یا قزوین معروفترن)، و حتی فصل برداشت.
ولی یه چیزی همیشه ثابت مونده: اگه مستقیم از بازار اصلی بخری، قیمتت بهتر درمیاد.
تا چند سال پیش، همه واسه خرید عمده باید خودشونو میکشتن برن بازار تهران یا میدون شهدا قزوین، یه کامیون بار بگیرن. ولی الان با اینترنت، ماجرا فرق کرده. الان یهسری بازار مجازی هست که خرید مستقیم از تولیدکننده رو ممکن کرده.
مثلاً سایت فراسیناپس یکی از اون پلتفرمهایییه که کلی تولیدکنندهی نخودچی اونجا ثبتنام کردن و محصولاتشونو میفروشن. راحت میتونی بری ببینی کدومشون بهتره، قیمت بگیری، باهاش چت کنی، نمونه بخوای، و تهش با خیال راحت سفارش بدی. دیگه اون استرس دلهرهی خرید فیک یا گرون هم نیست.
یه نمونهشو بگم: پارسال یکی از مشتریا از تهران، از طریق همین سایت، نخودچی گل قزوین رو با قیمت هر کیلو ۴۲،۵۰۰ تومن خرید. در حالی که همون موقع تو بازار مولوی داشت ۵۳ هزار تومن میفروختن.
یعنی رو هر کیلو حدود ۱۰ تومن سود بیشتر. حالا حساب کن اگه ۲۰۰ کیلو خریده باشی، چی میشه… سود خالص، بیصدا، ولی واقعی.
یه چیز دیگهم بگم که کم کسی بهش توجه میکنه: وقتی از بازار اصلی خرید میکنی، میتونی با خود تولیدکننده قرار بذاری که بستهبندی اختصاصی بزنه برات. یعنی نخودچی با برچسب خودت. اینطوری مشتری فکر میکنه محصول خاصیه، در صورتی که تو فقط باهوش خرید کردی.
نهایتش اینه که خرید عمده، مخصوصاً از طریق پلتفرمهایی مثل فراسیناپس، دیگه مثل قبل پیچیده نیست. فقط کافیه بلد باشی سرچ کنی، با فروشنده حرف بزنی، و یه کمم حس ششم اقتصادیتو فعال کنی.
دیدن اطلاعات تخصصی و قیمت هایپرمارکت: کشمش بسته ای
خلاصه اگه نخودچی خوب، قیمت خوب، و پشتیبانی مطمئن میخوای، وقتشه تو بازارای اینترنتی دست به کار شی. مغازهدار هوشمند کسیه که بشینه پشت سیستم، ولی مثل یه تاجر بازار قدیم سود کنه.