مویز سیاه اعلا یکی از باکیفیت‌ترین خشکبارهای ایرانی‌ست که نه‌تنها در بازار داخلی، بلکه در صادرات هم طرفدار زیادی دارد.
مشتری مویز سیاه اعلا کیه؟
همه اونایی که مویز می‌خرن، مشتری مویز سیاه اعلا نیستن! همون‌طور که هرکسی ماشین می‌خره، دنبال بنز S500 نیست. یه سریا فقط یه مویز می‌خوان که شیرینی یه لقمه نون رو کامل کنه، ولی بعضیا… دنبال یه چیز خاصن. خاصِ خاص.
مویز سیاه اعلا، از اون چیزاست که مشتری‌ش، خودش می‌دونه دنبال چی می‌گرده. بیشتر وقتا خریدارای اصلیش دوتا دسته‌ن: یا مغازه‌دارهای شیک‌فروشای خشکبارای گرون‌فروشن که ویترین‌شون برق می‌زنه، یا بازاری‌های صادراتی که بسته‌بندی تمیز می‌خوان، یه محصول که روش بشه قسم خورد.
بذار یه مثال بزنم… فرض کن یه مشتری اماراتی می‌خواد برای یه فروشگاه زنجیره‌ای دوبی بار خشکبار ببره. نمیاد مویز له‌شده و هسته‌دار بگیره، می‌خواد خوشگل‌ترین و درشت‌ترین و تمیزترین دونه‌ها رو بگیره. درست همون مویز سیاه اعلا که تو سبد خرید صادراتچی‌ها همیشه اول لیسته.
از اون طرف، یه خرده‌فروش تو قیطریه یا الهیه تهران هم اگه بخواد پک شیک بزنه برای مشتریایی که میان بادوم هندی کیلویی ۶۸۰ هزار تومن می‌خرن، مگه می‌تونه بره مویز دیمی بزنه تو پک؟ نه… دقیقاً اینجاست که مویز سیاه اعلا خودشو نشون می‌ده.
یه چیزی هم بگم، به جز کیفیت، ظاهرش هم برا خیلی مهمه. دونه‌های گوشتی، پوست نازک، برق ملایم، و مهم‌تر از همه رنگ یکنواخت. اینا همه‌ش یعنی چی؟ یعنی مشتری حرفه‌ای سریع تشخیص می‌ده این یه مویز معمولی نیست.
طبق آمار یکی از مراکز فروش خشکبار تو تهران، چیزی حدود ۳۲٪ سفارش‌های عمده مویز سیاه، از سمت مغازه‌های لاکچریه. در حالی که سهم صادراتی حدود 48 درصده. فقط 20٪ می‌ره سمت بازار داخلی خرده‌فروشیای معمولی. این یعنی چی؟ یعنی مویز سیاه اعلا یه کالای لوکسه، نه عمومی.
از اون طرف بعضیا فکر می‌کنن چون اسمش مویز سیاهه، فقط برای محرم و نذری استفاده می‌شه. درحالی‌که مشتری حرفه‌ای دنبال مصرف خاصه: پک سلامت، پک هدیه شرکتی، بسته خشکبار صادراتی به کویت، عمان، قطر، حتی چین!
بیشتر بخوانید: قیمت روز مویز بدون هسته
خلاصه‌ش؟ مشتری مویز سیاه اعلا، اونیه که می‌فهمه کیفیت چه فرقی با قیمت داره. اون که فقط دنبال ارزون‌ترین بار نیست… دنبال بهترینشه. مثل کسی که قهوه رو فقط با برند می‌خوره. مویز سیاه اعلا همون قهوه‌ی خاصه تو بازار کشمش.
مویز سیاه اعلا در عمده فروشی یا خرده فروشی؟
مویز سیاه اعلا مثل یه کت‌وشلوار دوخت سفارشی می‌مونه… نمی‌شه انداختش تو بازار کیلویی فروشیِ ارزون و توقع داشت بدرخشه. این محصول، مشتری خودشو داره. حالا سوال اینه: به درد خرده می‌خوره یا عمده؟
جواب کوتاهش؟ جفتش!
ولی نه به یه شکل، نه به یه سبک، نه برای یه بازار.
بیا از عمده شروع کنیم…
عمده‌فروش‌هایی که دنبال سود واقعی‌ان، می‌دونن مویز سیاه اعلا هرچند گرون‌تره، ولی راحت‌تر فروش می‌ره، برگشت پولش سریعه. تو بارای کیلویی ۵۰ میلیون به بالا، اونایی که دنبال صادرات‌ان—مثل بازار عراق، امارات، قطر یا حتی افغانستان—دقیقاً همینو می‌خوان.
چرا؟ چون ظاهرش، مزه‌ش، و طعم بعد از جویدنش با یه مویز معمولی فرق داره. اون صادرکننده که می‌خواد بارو ببره دبی و تو پک‌های اماراتی بفروشه، مگه می‌تونه مویز ریز و بی‌حال بخره؟ نه! می‌ره سراغ سیاه اعلا. همون که پوستش نازکه ولی دونه‌هاش گوشتیه.
یه عدد هم بگم برات، طبق آمار فروش سه ماهه اول امسال تو دو تا مرکز خشکبار بزرگ تهران، مویز سیاه اعلا در سفارش‌های عمده بالای ۱۰۰ کیلو، ۴۲٪ بیشتر از مویز معمولی فروش رفته. این یعنی چی؟ یعنی مشتری عمده می‌فهمه کجا باید خرج کنه.
حالا بریم سمت خرده…
خرده‌فروش اگه زرنگ باشه، می‌دونه نمی‌شه فقط با قیمت بازی کرد. باید یه چیز خاص بذاره لای جنساش. مویز سیاه اعلا همونه. وقتی مشتری میاد یه بسته خشکبار برای هدیه بخره، دنبال چیزیه که برق بزنه. دونه‌های چروک و رنگ‌پریده نه، بلکه یه چیزی که تو چشم باشه.
خرده‌فروشی که مثلاً تو نیاوران یا مشهد یا حتی بعضی جاهای شیراز مغازه داره، با پک‌های شیک ۲۵۰ گرمی از مویز سیاه اعلا، راحت می‌تونه بار ۵ میلیونی رو تو یه هفته تموم کنه. چون مخاطبش دنبال تجربه‌ست، نه فقط خوراکی.
پس چی شد؟
عمده‌فروش مویز سیاه اعلا رو می‌بره واسه بازار لوکس یا صادرات، حجم بالا می‌خره، ولی سود خوب می‌گیره.
خرده‌فروش هم ازش یه کالای شیک می‌سازه، با بسته‌بندی خاص، و برای مشتری خاص‌تر.
مثل اینه که یه طراح لباس هم واسه مزون لباس عروس بدوزه، هم واسه یه بوتیک کوچیک ولی خاص. مویز سیاه اعلا همینه.
راز فروش مویز سیاه اعلا شب عید | افزایش تقاضا، ذخیره‌سازی به‌موقع و پیشتازی در رقابت
این محصول به درد اون کسی می‌خوره که می‌دونه با چی طرفه. نه صرفاً دنبال پر کردن قفسه‌ست، بلکه دنبال فروختن چیزیه که مشتری، بعد از خرید، برگرده دوباره همونو بخواد. همین تکرار خرید، راز موفقیته.
مویز سیاه اعلا مخصوص چه بازاریه؟
یه وقتایی یه محصول مثل یه آدم خاصه… همه جا جا نمی‌شه. همه‌جور آدمی هم باهاش جور نیست. مویز سیاه اعلا هم دقیقاً همینه. مخصوص یه بازاره… بازاری که دنبال کیفیت می‌گرده، نه فقط قیمت.
بیا ساده بگم، اگه بری بازار روز یا لب مرز، بار ارزون بریزی رو زمین، هزار تا مشتری میریزن سرت. ولی مویز سیاه اعلا رو نمی‌شه اونجا فروخت.
چون اونجا بازار حجمیه، نه بازار کیفیت. مشتریِ اون‌جور جاها دنبال ارزون‌ترین مویز ممکنه، نه مویزی که دونه‌هاش برق بزنه، گوشت داشته باشه، پوست نازک باشه و یه‌دونه‌ش ده ثانیه تو دهن بمونه و مزه بده.
بیشتر بخوانید: فروش مویز بدون هسته
بازارِ مویز سیاه اعلا یه جای دیگه‌ست… دقیق‌تر بگم، سه جا بیشتر سهمشو گرفتن:
سه بازار اصلی مویز سیاه اعلا
- مویز سیاه درشت در بازار صادرات خشکبار لوکس
مثلاً تو دبی، تو بسته‌بندی‌های شیشه‌ای خشکبار تو سوپرمارکتای خاص، دقیقاً همین مویز سیاه اعلاست که می‌درخشه. صادراتچی‌هایی که بار برای عراق، کویت، عمان یا گاهی حتی روسیه می‌زنن، دنبال مویزی هستن که بتونه نماینده‌ی یه برند ایرانی باشه. مویز چروک و خسته به دردشون نمی‌خوره.
یه آمار بگم: تو فصل پاییز پارسال، از هر ۱۰ صادرکننده‌ای که مویز گرفتن، ۶ نفرشون مویز سیاه اعلا سفارش دادن. چون خوب فروش می‌ره، برگشت پولش سریعه. - بازار مویز مرغوب در فروشگاه‌های لوکس خشکبار در ایران
مثلاً اونایی که تو زعفرانیه، الهیه، فرشته، یا بعضی جاهای شمال شهر مشهد یا اصفهان فروشگاه دارن. مشتریاشون میان برای پک هدیه، برای مصرف سالم، یا برای سفره شب یلدا. مگه می‌شه برا اون آدم مویز معمولی ریخت تو پک؟ نمی‌شه. اونجا دقیقاً مویز سیاه اعلا پادشاه بازاره. - مویز بدون هسته اعلا در بازار مصرف مذهبیِ خاص، اما محدود
مثلاً تو محرم، برای مجالس خاص، یا برای بعضی نذری‌های لوکس که بسته‌بندی می‌شه و دست‌به‌دست می‌چرخه. اینا با اینکه بازار کوچیک‌تری دارن، ولی ارزش خرید بالایی دارن. چون حجم کم می‌برن ولی حاضرن پول درست بدن.
بازار تره‌بار؟ نه. بازار خشکبار عادی؟ نه. بازار مزایده‌ای؟ اصلاً.
بازار درستش جاییه که یه ذره پول بیشتر مهم نیست، ولی کیفیت مهمه.
جایی که بسته‌بندی تمیز حرف اولو می‌زنه. جایی که یه دونه مویز، می‌تونه یه مشتری رو برای همیشه نگه داره.
مویز سیاه اعلا مخصوص بازاریه که “جنس خاص” می‌خواد.
نه فقط برای خوردن، برای دیدن، هدیه دادن، و البته… سود بردن.
