کشمش سبز درجه یک امسال به دلیل سرمازدگی شدید خیلی کم پیدا میشه پس زود بخر که بی بار می مونی برای شب یلدا و عید 1405! 70 درصد از بین رفته یک کیلو دو کیلو نیستا!
امسال از کشمش سبز درجه یک ایران قافل نشید!
بازار دست نگه نمی‌داره، کشمش سبز درجه یک همیشه سریع می‌ره. کسی که زودتر بارو بگیره سودشو میکنه. رقیبت چشم دوخته به همین جنس، نذار جلو بزنه.
همی الان تو مهر 1404 قیمت کشمش سبز درجه یک 250،000 بود ظرف سه روز شده 350،000 تومن! مطمئن هستم به 350 هم نخرید باید به 450 شایدم بیشتر بخرید!
الان منتشر شد: قیمت کشمش سبز درجه یک
چرا؟ قانون عرضه و تقاضا، به دلایل مختلفی که همینجا براتون بازشون می کنم، کشمش سبز یه بازار بسیار بزرگی داره و قابل مقایسه با کشمشای دیگه اصلا نیست، برای همین وقتی که سرما اون رو میزنه و نایاب میشه قیمت درجه یک اون بشدت و به سرعت نجومی میشه.
تجربه شخصی من در مقایسه کشمش سبز کاشمری
اگه بخام از تجربه شخصی خودم بگم میشه گفت چند بار بار مویز سیاه ازبک گرفته بودم، خداوکیلی ظاهرش قشنگ بودا، دونه‌ها یک دست، بسته‌بندی هم خیلی باکلاس.
ترکیه هم که کلاً توی بازاریابی استاده، بلدند چطوری یه چیز معمولی رو مثل طلا بفروشن.
ولی راستشو بخوای وقتی کشمش ترکیه رو گذاشتم کنار کشمش سبز کاشمر خودمون… نه، اصلاً یه جور دیگه‌ست. مثل اینه که هندونه دماوند رو بذاری کنار هندونه گلخونه‌ای، قشنگ تفاوت تو مزه می‌پیچه تو حلقت.
برا همینه که کشمش سبز کاشمر تو سرتاسر جهان مشتری داره و اگر شل بجنبی سفت می خوری!
ازبک زیاد رو ظاهر کار میکنه، اما مزه؟ انگار طعم الکی باشه. تازه پول قاچاق هم میاد رو قیمت مویزاشون که خیلی گرونشون می کنه.
ترکیه هم کشمششو طوری خشک میکنه که زود فاسد نمیشه، اما همین باعث میشه عطر طبیعی بره.
ایران ولی، مخصوصاً کاشمر اون شیرینی ملایمش، اون رنگ سبزی که وقتی نور بخوره برق بزنه، اصلاً مشتری خارجی اولین بار که می‌چشه میگه “این دیگه چیه wow”.
یه بار یادمه یه بار مویز ترکمن 4 از ترکمنستان آورده بودم برای تست بازار عراق. قسم می‌خورم دلالای اون‌ور بعد از نیم ساعت گفتن آقا اینا بدرد نمی‌خوره، همون کشمش ایرانی رو بیار. آدم قشنگ حس می‌کرد جنس ترکمن 4 مثل اسکناس قلابیه.
توی این سال ها ها فهمیدم که از هر ده مشتری که کشمش ترکمنستان رو هم امتحان کردن، هفت تاشون برگشتن گفتن ایرانیشو بده.
اطلاعات تخصصی(آجیل چی): کشمش سبز آجیل
یعنی واقعاً چیزی نزدیک به ۷۰ درصد برگشت‌خورد. این دیگه شوخی نیست.
دلایل برتری کیفیت انواع کشمش درجه یک کاشمری
راستش من از وقتی یادمه توی بار خشکبار بودم. از همون بچگی بوی شغار کشمش میومد دماغمو پر می‌کرد.
کشمش های خودمون اون موقع‌ها هم با بقیه فرق داشت. یه جور شیرینی داشت که نه دلتو می‌زد نه مثل بعضی جنسای ازبک گلو رو می‌سوزوند.
ببین یه چیزی بگم، خاک اینجا فرق میکنه. انگار انگور تو خاکای کاشمر جون می‌گیره.
تو جابوز خلیل اباد هم که بار برسه، دیگه نیاز نداری دعا کنی محصول شیرین باشه، خودش شیرینه.
دوستای زیادی داشتم که از دوبی بار اورده بودن، و خیل پشیمون شدن چون رنگ و طمعمش توی مدت زمان تغییر کرده بود.
منم هر باز بهشون میگفتم که داداش اونا قشنگیش فقط واسه عکس اینستاگرام بازی خوبه، ایرانیشو بگیر خیال خودتو راحت کن.
یه وقتایی هم مشتری خارجی گیر می‌ده چرا قیمت بالاتره. خب، وقتی یه کاشمر و یه دنیاس، تازه کاشمرم که امسال محصولش ازبین رفته نه کشمش سبز خوب داره نه کشمش طلایی درجه ممتاز! خوب معلومه که بار درجه یک کشمش سبز قیمتش به خدا میرسه.
انگار بخوای پیکان رو با بنز مقایسه کنی. هر کی میگه فرقی نداره، یا چشم نداره یا دنبال ارزونی‌یه.
یه بار یادمه با یه بنکدار ترک جلسه داشتم، یارو می‌گفت ما تکنولوژی خشک‌کردن داریم. من گفتم آره شما دستگاه داری، ولی خورشید ما فرق میکنه! مثل اینه که قهوه برزیل رو تو آلمان بکاری، همون نمیشه رفیق، میشه؟!
از نظر طعم، ایرانی مثل یه شیرینی قدیمی بازاریه، نه اون شیرینی‌های مغازه‌های لوکس که فقط قشنگی داره.
دندونت که می‌ره روش، حس می‌کنی طبیعی‌یه، انگار مستقیم از باغ کنده باشن انداختن تو دهنت.
یه چیز دیگه، ایرانی تنوع داره. یه بار دونه ریز، یه بار درشت، بسته به منطقه فرق میکنه. اما تو همش یه چیز مشترکه: طعم. مثل صدای مادر آدمه، هر جا بری دیگه همون حسو نمی‌گیری.
من یه حساب سرانگشتی کردم، اینو واسه خودم میگم نه کتاب: تقریباً ۸ نفر از ۱۰ نفر تاجری که اولین بار کشمش ایرانی میگیرن، مشتری دائم میشن. یعنی چیزی حدود ۸۰ درصد.
خب اینو نمیشه با عدد خشک‌وخالی توضیح داد، باید بری تو بازار، باید ببینی وقتی بارو باز می‌کنی دلال چجوری دونه‌ها رو برمی‌داره می‌جوه، چشمش برق میزنه.
بیشتر بخوانید: کشمش سبز درجه یک
البته مشکلات خودشم هست، بسته‌بندی بعضی وقتا افتضاحه، لجستیک دردسر، اما اصل بار؟ اون کیفیتی که توی دونه‌هاس، همونه که باعث میشه سال‌ها مشتریام برگردن.
استراتژی رقابتی در بازار جهانی کشمش سبز درجه یک در امسال
والا اگه بخوام خیلی صاف و پوست‌کنده بگم، این بازار جهانی مثل یه قمارخونه‌ست، یکی با کارت میاد یکی با تاس. ترکیه میاد با تبلیغ و بسته‌بندی شیک، ازبک هم با ارزونی.
اما ما چی؟ خودمون کشمش درجه یک داریم، همین خودش بزرگ‌ترین برگ برندس. اما خب بلد نیستیم همیشه درست بازی کنیم.
تجربه شرکت در نمایشگاه آلمان برای فروش کشمش سبز قلمی
یادمه یه بار نمایشگاه توی آلمان بود، غرفه ترکیه مثل قصر نورانی. ما یه میز کوچیک، رومیزی گل‌دار، دو بسته کشمش روش! خندم گرفته بود، گفتم انگار ما اومدیم مهمونی روستایی.
اما جالبه همون موقع یه مشتری آلمانی اومد، دونه رو برداشت گذاشت دهنش، چشمش یه جور برق زد، گفت: “woow این دیگه چیه لعنتی”. خب همین برق تو چشمش، اون چیزی بود که هیچ نورپردازی ترکیه نمی‌تونست بده.
ببین، استراتژی رقابتی واسه ما باید ساده باشه. نه خیلی کتابی، نه خیلی فرمولی. مثل بازیکن فوتباله، بعضی وقتا باید توپ رو بندازی جلو بدوی.
یعنی چی؟ یعنی بریم سراغ بازارایی که دنبال مزه‌ن، نه فقط قیمت. عراق، روسیه، حتی یه سری کشورهای خلیج همیشه دنبالش بودن.
خیلی وقت واسم پیش آمده که جنس درجه یک دادم به کویت دلال اون‌جا اولش گفت آقا ترکیه ارزون‌تر درمیاد. منم گفتم باشه، ولی بذار اینو هم تست کن.
ولی بعد دو ماه برگشت گفت مشتریام خودشون زنگ زدن گفتن اون سبز ایران رو بیار. یعنی مشتری آخر حرفو میزنه، نه حساب‌کتاب اول کار.
راستشو بخوای، ما باید روی اعتماد بازی کنیم. مثل اون رفیقی که می‌دونی همیشه پشتت وایساده. وقتی تاجری ببینه سه بار پشت سر هم بار گرفتی، نه خرابی، نه قاطی، نه بار بدردنخور، دیگه خودش میشه تبلیغچی توی بازار.
یه چیزی هم بگم، بعضی وقتا می‌گن باید قیمتو بیاری پایین. نه ، اشتباه محضه. کشمش ایران باید مثل یه فرش دستباف فروخته بشه، نه مثل حصیر ماشینی. وقتی خودت ارزون بفروشی، مشتری هم ارزون نگاهت میکنه.
مقاله مرتبط: کشمش سبز درجه یک
بنابراین از قیمت کشمش سبز قلمی هیچ وقت نترس هر چیزی ارزش خودشو داره.
نقش بسته بندی در فروش کشمش سبز درجه یک
اما بخوام‌رو راست باشم یکی اصلی ضعف های ما بسته‌بندیه که خیلی تو نمایشگاه به چشم میومد، چون خیلی وقتا کشمش درجه یکو میریزن تو کارتن بی‌ریخت.
یارو خارجی میگه من چطوری با این برم سوپرمارکت اروپا؟ اینجاست که باید زرنگ باشیم، یه بسته تمیز، یه برند قشنگ. مثل لباس تن آدم می‌مونه، هر چی شیک‌تر، بیشتر خریدار میاد.
بار تو بازار تاجرها با جنس بی کیفیت تو هوا می‌خرم فقط چون ظاهر خوبی دارن و مطمئن که مردم هم راحت با سود بالا ازشون میگیرن.
ممکنه بعد خوردن، یفهمن نه بابا، خبری نیست. ولی تا اون موقع، نصف بارش فروش میرا قطعا. یعنی ما هم باید یاد بگیریم، مزه عالی داریم، ولی قیافه رو هم باید درست کنیم.
بازار جهانی مثل بازار تهران قدیمه، داد می‌زنی مشتری جمع میشه. اما اگه داد بزنی و بار بی‌کیفیت باشه، فردا دیگه کسی بهت نگاه نمی‌کنه. ما برعکسیم، بارمون عالیه، فقط صدامون ضعیفه. باید صدامونو برسونیم.
کشمش سبز مرغوب؛ برگه برنده جدید تجارت ایران در بازار جهانی
یادداشت می‌کنم واسه خودم همیش کیفیت کشمش ایران استراتژی ماست، صدا و بسته‌بندی سلاح ما همین دوتا اگه درست بشه، ترکیه و ازبک فقط می‌مونن توی ویترین.
