کشف کن کدام ترکیب آجیل کشمش بیشترین محبوبیت را در بازارهای خارجی دارند! طعم مدیترانهای و روش بومیسازی برای مشتریان ایرانی میتواند فروش تو را سریعتر و بیشتر کند. همین حالا ببین و سفارشهای بزرگ را از دست نده
ترکیبهای پرطرفدار آجیل و کشمش در بازارهای خارجی
یه چیزی که همیشه یادم میاد، وقتی سال اول صادرات کشمش رو شروع کرده بودم، یه مشتری ترک داشتم که تا بسته باز میکرد، اول بادمها رو جدا میکرد و بعد کشمش رو میچشید، خندهدار بود ولی خب یادم داد که ترکیبها تو بازار خارجی مثل یه معماست.
بعضی وقتها آدم فکر میکنه اگه بسته شیک باشه، همه میخرن ولی نه… مزه واقعی حرف آخر رو میزنه.
ترجمه ثابت کرده تقریبا نزدیک ۶۵٪ سفارشها ترکیب کشمش با بادام و گردو رو میخوان، یه عده هم فندق اضافه میکنن، بعضیها هم اصلا دنبال طعم مدیترانهای با کمی نمک هستن، عجیب ولی واقعی.
مثلا یه مشتری اروپایی بستهای که روش یه کمی دارچین بود، گرفت و گفت «این دقیقا همونی بود که دنبالشم»، منم گفتم شاید اروپایی ها دارچین رو ترجیح میدن.
حالا ترکیبها خیلی ریزهکاری دارن، مثلا کشمش طلایی با فندق بزرگ طرفدار داره ولی وقتی با بادام میکس میشه، یه جور حس کلاسیک پیدا میکنه.
بعضیها هم عاشق مخلوط عجیب هستند، مثل اینکه آدم بخواد تو یه ظرف چایی قند و نمک و گل محمدی بریزه، ولی نتیجه جالب میشه.
یه چیز دیگه هم اینکه بستهبندی باید حس زنده بودن بده، یعنی نه خیلی مرتب و خشک، نه خیلی شلوغ، یه جوری که مشتری وقتی بازش میکنه یاد یه مغازه سنتی بیفته، همون مغازهای که از بچگی رفتیم خرید میکردیم.
یادمه یه بار بستهای با نقاشی خیلی ساده روی جعبه فروختیم و مشتری بعدش گفت «به آدم حس خاطره میده»، این یعنی قدرت جزئیات.
مزه، رنگ، اندازه آجیل، حتی صدا وقتی بسته تکون میخوره، همه مهمه، بعضی وقتها فروشندهها میگن اینا حاشیهایه ولی من میگم جزئیات مثل نخود و کشمش تو آش، کم باشه یا زیاد، طعم خراب میکنه.
یادمه یه روز بارون شدید بود و تو انبار داشتیم بستهها رو مرتب میکردیم، یه مشتری عربی تماس گرفت، گفت فقط میخواد بستهای که بادامش تازه باشه، یادم افتاد که هیچ چیز به اندازه تازگی تو صادرات نمیچسبه.
جالبه بعضی وقتا ترکیبها غیر قابل پیشبینی براشون میفرستیم که مثلا یه میوه خشک بهش اضافه شده که مشتری این مدل هم امتحان کنه معمولا هم هفته بعد همه سفارشها با همون ترکیب میره.
این یعنی باید همیشه یه گوشه چشمت باز باشه، و مثل بازی شطرنج، حرکتها رو حدس بزنی ولی هیچ وقت مطمئن نباشی که همه درست پیش میره.
کشمش آجیل | بررسی عمیق میزان سوددهی آن برای کارگاه های تفت آجیل و خشکبار
در کل، بازار خارجی یه جور سفرهخانه بزرگه که هرکدوم یه ذائقه دارن، و تو باید مثل آشپز ماهر، ترکیبها رو طوری بچینی که همه یه کم لذت ببرن، حتی اگه یه بار عجیب و غریب باشه، این تجربههاست که آدم رو حرفهای میکنه.
آجیل کشمش با طعم مدیترانهای؛ گزینهای محبوب برای صادرات
همین اول متن بگم اولین باری که یه مشتری ایتالیایی یه بسته برداشت، فقط کشمش رو چشید و بعد بادوم، بعد هم یه نگاه عجیب کرد و یه بسته خیلی بزرگ کرد انگار واقعا همونی بود میخواست رو پیدا کرد.
واقعیتش، طعم مدیترانهای با ۹۰ درصد کشورهای آسیایی جور در میاد. یه کم نمک، یه ذره عطر لیمو و گاهی هم ادویه که خیلیها حتی نمیدونن اسمش چیه، ولی دوستش دارن.
یه بار که یه سفارش حدود ۴۰۰ کیلو رفت، همه خوشحال بودن. بعضیها حتی میگفتن باید بیشتر بسازم، ولی ما جا کم داشتیم.
وقتی صحبت از صادرات میشه، باید عجیب فکر کرد. یه آجیل که ترکیب سادهای داره، بعضی وقتها بیشتر از بقیه میفروشه. مثل یه بازیه، حرکت بعدی رو نمیدونی، ولی باید آماده باشی.
بماند که ما پارسال به ترکیب کشمش اجیل زدیم که فروشمون رو ۷۰ درصد برد بالا بیشتر فروش برای عراق بود انگار عاشقش شده بودن.
گاهی یه ذره فندق اضافه میکنیم، یه وقتها هم کمی گردو، و نتیجه همیشه یه جور غافلگیریه. بعضی هفتهها میبینی یه ترکیب عجیب بیشتر گرفته، هفته بعد همه چیز برمیگرده به حالت معمول.
مردم عجیب هستن، بعضیها عاشق شیرینی هستن، بعضی هم طعم تلخ رو دوست دارن. مثل اینکه یه جور موسیقیه، هر کس یه سبک میخواد. یه بار با خودم فکر کردم، کاش میشد همه رو راضی کرد، ولی غیرممکنه.
یه نکته مهم اینه که همیشه باید گوش باشی. یه بسته که امروز خوبه، فردا ممکنه نه. عجیب ولی واقعی. تجربهای که آدم تو کار یاد میگیره، هیچ کتابی یاد نمیده.
یه بسته دیگه یادم اومد، حدود ۳۰۰ کیلو بود، رفت ترکیه. سفارش دوم هم سریع اومد. میبینی؟ هیچ الگویی ثابت نیست. باید مثل یه کاشف، هر بار چیزی جدید امتحان کنی.
آجیل کشمش خاص بسازید | ۳ ایده تجاری برای جذب و فروش بیشتر
در نهایت، طعم مدیترانهای یه جوریه که مشتریها وقتی میچشن، یاد خاطرهای میافتن. یه چیز ساده، ولی ارزشمند. شاید همین باعث بشه دوباره و دوباره سفارش بدن.
چطور ترکیبهای بینالمللی آجیل و کشمش رو برای ایرانی جذاب کنیم
یه چیزی که همیشه یادم میاد، وقتی اولین بار یه بسته ترکیبی از آلمان آوردیم، مشتریها اول شک داشتن. میگفتن چرا اینجوری؟ اما بعد چند روز، همه خواستارش کردن. یادم میاد خودم نشسته بودم روی پلهها و فکر میکردم، شاید اینم یه تجربهست.
حالا تجربه به آدم میگه، ترکیبها رو نباید فقط طبق دستور بینالمللی درست کرد. باید یه کم حس ایران هم باشه. یه بار با خودم گفتم بذار یه بسته با کشمش طلایی و یه ذره گردو بسازم، فکر نمیکردم بره ولی… فروشش شبیه برق رفت بالا.
مشتریها عجیبن، یه روز یه آقای بنکدار زنگ زد گفت بچههاش این ترکیب رو دوست دارن، میگم آخه بچهها چقدر تأثیر دارن! اما واقعیت همینه. یه بسته ساده، ولی حس خاطره میده، مثل عصر جمعهای که مادربزرگ تهویه خونه رو روشن میکرد و عطر نان تازه میپیچید.
گاهی فکر میکنم، بعضی چیزا باید تست بشه. یه بسته با کمی فندق و بادام، یه بسته دیگه با گردو و کشمش طلایی. نتیجه؟ بعضی هفتهها عجیب فروخته میشه، بعضی هفتهها نه. هیچ قانون سفت و سختی نیست.
پارسال با یه مشتری عربی نشستیم، بسته رو باز کرد، کشمش رو برداشت، بعد فندق و بادوم رو چید و گفت «این حس خونه ماست». خندهام گرفت، ولی فهمیدم، تجربه واقعی یعنی همین.
اصلاً بعضی وقتها آدم فکر میکنه همه چیز رو بلده، اما تجربه بازار، مثل یه رود خروشان میمونه، هیچ وقت آرامش کامل نداره. یه روز یه بسته خیلی عجیب میره، هفته بعد همه دنبال همون ترکیب عجیب هستن.
مثلا یه سفارش حدود ۲۵۰ کیلو رفت شمال، فکر میکردم خوبه، اما هفته بعد همون مشتری دوباره تماس گرفت و گفت «بیشتر بسازید، بچهها دوباره گیر کردن». تجربه میگه، گوش کردن به مشتری، حتی اگه عجیب باشه، مهمتر از هر دستور کتابی هست.
گاهی هم باید ریسک کنی. یه ذره ادویه، یه کمی طعم مدیترانهای، یا ترکیب عجیب که هیچ جا ندیده. ممکنه یه هفته خوب بفروشه، یه هفته نه، ولی تجربه ارزشش رو داره.
کشمش سبز آجیلی؛ استوری جذاب یک آجیل فروش معروف (آجیل و شکلات)
در نهایت، ترکیب بینالمللی وقتی با تجربه بومی آمیخته میشه، یه چیزی خلق میکنه که مشتریها دوست دارن دوباره و دوباره تجربه کنن. تجربهای که هیچ آمار و عددی نمیتونه کامل توضیح بده، فقط باید زندگی کنی توش.