اگه بدونی فرق قیمت مویز بی‌دانه با دانه‌دار چیه و چطور خرید عمده‌ش باعث فروش سریع و سود بالاتر میشه ، مشتری‌ها عاشقانه میشن.
چرا قیمت مویز بی‌دانه گرون‌تر از با دانه میشه؟
وقتی پای قیمت مویز بی‌دانه وسط میاد، خیلیا سریع میگن: “خب معلومه، گرون تره اما قصه فقط همین نیست.
مثل وقتی که شما یه ماشین صفر می‌خری، میگی چرا این همه تفاوت قیمت با مدل کارکرده داره؟ ظاهرش فرق چندانی نداره، ولی جزئیات همه‌چی رو تغییر میده.
مویز بی‌دانه هم دقیقا همینه. دانه‌دار و بی‌دانه هر دو از انگور درست میشن، اما وقتی مشتری میخواد بخوره، اولین چیزی که اذیتش می‌کنه هسته‌ست. فکر کن یه خانواده چهار نفره بشینن سر سفره، بچه‌ها شروع کنن غر زدن که چرا هی باید هسته‌ها رو در بیارن؟ همین سلیقه ساده باعث میشه تقاضا برای مویز بی‌دانه خیلی بالاتر باشه. تقاضا بالا = قیمت بالا.
بازار تهران نشون میده توی سه ماه اخیر (بهار ۱۴۰۴)، مویز بی‌دانه حدود ۲۳٪ گرون‌تر از مویز دانه‌دار معامله شده. دلیلش؟
همون چیزی که گفتم: راحتی مصرف + بازارپسندی بیشتر. جالبه بدونی توی بازار روسیه و ترکیه هم دقیقاً همین داستانه. اونجا مشتری حتی حاضر میشه کیلویی ۱.۵ دلار بیشتر بده، فقط چون دونه نداره!
یه نکته دیگه هم بحث تولیده. تولید مویز بی‌دانه کمتره، چون همه انگورا مناسب این کار نیستن. مثلا انگور “یاقوتی” یا “کشمشی” برای بی‌دانه خیلی خوبه، ولی همه باغدارا همچین محصولی ندارن. پس عرضه کمه. خب وقتی عرضه کمتر از تقاضا باشه، قیمت میره بالا. مثل بازار آهن‌آلات یا حتی لاستیک ماشین.
یه بار خودم دیدم توی بازار عمده مشهد، دو تا بنکدار داشتن بحث می‌کردن. یکی میگفت من بی‌دانه رو ۳۶۰ تومن گرفتم، اون یکی میگفت من دانه‌دار رو ۲۸۵ زدم.
یعنی حدود ۷۵ تومن اختلاف، فقط بخاطر نبودن دونه. حالا شما حساب کن وقتی حجم خرید ده تن باشه، اختلاف قیمت میشه ۷۵۰ میلیون! اینجاست که بنکدار باید حساب کتاب کنه ببینه مشتریاش چی میخوان.
البته نباید فکر کنیم همیشه بی‌دانه برد می‌کنه. بعضی وقتا بازار داخلی کشش نداره. مثلا محرم یا صفر، بعضیا بیشتر دنبال ارزونی هستن تا کیفیت. اونجا دانه‌دار هم میتونه خوب بچرخه. ولی در کل، مخصوصا برای صادرات، مویز بی‌دانه همیشه دست بالا رو داره.
پس وقتی میخوای وارد خرید عمده بشی، باید حواست باشه: گرونی بی‌دانه فقط از سر هوس بازار نیست، پشتش هم کمبود تولیده، هم راحتی مصرف‌کننده. اگه مشتریت بازاریه که روی کیفیت و راحتی حساسه، اصلا شک نکن بی‌دانه بهترین گزینست.
بازار پسندی قیمت مویز بی‌دانه بیشتره یا با دانه؟
این سوال همیشه مثل یه گره توی ذهن عمده‌فروش‌هاست. بازار پسندی یعنی اینکه کدوم جنس راحت‌تر میره، مشتری دست به جیب میشه و از مغازه‌دار می‌خره. وقتی بحث قیمت مویز بی‌دانه پیش میاد، خیلیا سریع میگن خب بی‌دانه کلاسش بالاتره، مشتری بیشتر می‌پسنده. اما قصه اینجوری خطی و ساده نیست.
تصور کن شما وارد یه حجره بشی. یه طرف کیسه‌های مویز بی‌دانه برق می‌زنه، تمیز و خوش‌رنگ، طرف دیگه مویز دانه‌دار با همون بوی شیرین طبیعی. حالا مشتریی که سراغت میاد، کیه؟ اگه خانواده‌ای باشه که دنبال راحتی باشن، دست میذارن روی بی‌دانه. اما اگه هیئت‌ها باشن یا کسایی که دنبال صرفه‌جویی هستن، دانه‌دار براشون دلچسب‌تره.
پس ماجرا برمیگرده به این که کجا میخوای جنس رو بفروشی. بازار پسندی یعنی اینکه بدونی مخاطب تو چی میخواد، نه اینکه همیشه فکر کنی گرون‌تر یا شیک‌تر برنده‌ست. خیلی وقتا دانه‌دار مثل نون بربری ساده‌ست، همیشه مشتری داره چون شکم رو سیر می‌کنه. بی‌دانه مثل نون تست یا سنگک کنجدی می‌مونه، کلاسش بالاتره، ولی هرکسی حاضر نیست پول بیشتری براش بده.
بازار داخلی ایران هم پر از همین تناقضاته. بعضی وقتا مویز بی‌دانه مثل عروس مجلسه، همه نگاه‌ها سمتشه، بعضی وقتا هم دانه‌دار بی‌سروصدا کل سفره‌ها رو پر می‌کنه. برای همین بنکدار باهوش کسیه که هر دو رو داشته باشه.
یه نکته جالب هم اینه که بازار پسندی فقط به دونه داشتن یا نداشتن نیست. گاهی رنگ مویز، تمیز بودنش، یا حتی نوع خشک شدنش میتونه ورق رو برگردونه. مثلا یه بار دیدم بار بی‌دانه‌ای که خوب خشک نشده بود و کمی بوی کپک گرفته بود، هیچکی طرفش نمی‌رفت، در عوض دانه‌دار تمیز سریع رفت.
پس نباید فکر کنیم فقط اسم بی دانه یعنی موفقیت. بازار مثل یه دریاست، یه روز موج میاد سمت بی‌دانه، یه روز سمت دانه‌دار.
اگه بخوام جمع‌بندی کنم، میشه گفت: بازار پسندی قیمت مویز بی‌دانه معمولا بیشتره، مخصوصا برای قشرهایی که دنبال راحتی و کیفیت بالاترن. ولی اگه بنکدار بخواد همه‌جوره جواب بده، نباید از با دانه غافل بشه. ترکیب این دوتاست که سود رو بالا می‌بره.
خرید عمده کدوم از نظر قیمت مویز بی‌دانه به‌صرفه‌تره؟
خب من اگه پولم رو بذارم روی قیمت مویز بی‌دانه، آخرش برنده‌م یا بهتره برم سمت با دانه؟ این سوال همونیه که خیلی از عمده‌فروش‌ها شب تا صبح بهش فکر می‌کنن.
بذار ساده بگم. خرید بی‌دانه یه جورایی مثل سرمایه‌گذاری روی طلاست. ممکنه گرون‌تر باشه، ولی همیشه مشتری خاص خودش رو داره. راحتی مصرف، کلاس بیشتر، و اینکه برای صادرات خیلی پرطرفداره. یعنی شما جنس رو میاری، شاید اولش پول بیشتری بخوای بدی، ولی بعدش دستت برای فروش بازتره.
اما با دانه چی؟ این یکی مثل سرمایه‌گذاری روی زمین کشاورزیه. شاید رشدش کند باشه، ولی همیشه یه جایی توی سفره مردم هست. مخصوصا وقتی بازار داخلی بخواد جنس ارزون و دم‌دستی.
به صرفه بودن یعنی چی؟ یعنی اینکه جنس رو بیاری و بتونی سریع بچرخونی، سود معقول بگیری و پولت بخوابه توی انبار نمونه. حالا اینجا بی‌دانه معمولا برنده‌ست، چون مصرف‌کننده کمتر مقاومت می‌کنه سر قیمتش. مثلا وقتی مغازه‌دار به مشتری میگه این مویز بی‌دانه‌ست، دیگه خیلیا چونه نمی‌زنن.
از طرف دیگه، وقتی بار عمده می‌گیری، حتما باید نگاه کنی ببینی مشتری‌های اصلیت چی میخوان. اگه بیشتر خریدارای تو صادراتی باشن یا پخش لوکس، بدون شک بی‌دانه به‌صرفه‌تره. ولی اگه مشتریات بیشتر بازاری باشن که دنبال حجم بالا و قیمت پایینن، شاید با دانه برات سود بهتری بیاره.
یه چیزی هم هست؛ بعضی بنکدارا فکر می‌کنن فقط باید روی یکی تمرکز کنن. ولی حقیقت اینه که برنده واقعی کسیه که تعادل رو نگه داره. مثلا دو سوم خرید رو بذاره روی بی‌دانه، یه سوم هم روی با دانه، اینطوری هم بازار لوکس رو داری، هم بازار مردمی رو.
در نهایت، خرید عمده مویز بی‌دانه مثل اینه که یه کالای آماده برای صادرات توی دستت باشه. همین که درست بسته‌بندی بشه و سالم به مقصد برسه، مشتری حاضر میشه بالاترین قیمت رو بده.
اگه دنبال سود مطمئن، فروش راحت و مشتری ثابت هستی، بی‌دانه انتخاب هوشمندانه‌ست.
خرید بی‌دانه یعنی داشتن برگ برنده توی بازار، مخصوصا وقتی میخوای حجم بالا رو سریع بچرخونی.
پس معطل نکن، همین الان برای خرید عمده مویز بی‌دانه اقدام کن، چون فردا ممکنه بازار دست ازت در بره.
