این روزا شناخت بازار کشمش پلویی تیزابی خیلی مهمه چون که هر چی اطلاعاتت از وضعیت کشمش بالا تر بره سود بیشترتری میزنی به جیب.
بازگشت ترکیه به بازار کشمش پلویی تیزابی در ازمیر
ایران یه تایم راحت راحت کشمش پلویی تیزابی می‌فرستاد بیرون. بازار اروپا، روسیه، حتی خود ترکیه مشتری بودن. ولی یهو ورق برگشت.
ترکیه که یه مدت کشمشش افت کرده بو یعنی یه‌سری آفت و بارندگی بد موقع خورد به تاک‌هاشو دوباره با برنامه‌ریزی برگشت تو گود. حالا نه اینکه فقط برگشته باشن، نه… برگشتن با کلی حمایت دولتی، یارانه صادراتی، بسته‌بندی تمیز، قیمت رقابتی. از همه مهمتر ارتباط بی دردسر با کل قاره اروپا.
یکی همکارانی ما ، توی منطقه کاشمر و دو نفر هم تو ابهر حدود ۵ هکتار باغ دارن. پارسال 30 تن کشمش پلویی تیزابی درجه یک درآوردن هر کدوم. می‌گفت که با زور و زحمت و وام و دل‌خوشی به صادرات، تونستم محصولو برسونم به یه تاجر توی بندرعباس.
ولی خب، وقتی رسید اونجا، گفتن ترکیه همون کیفیت رو با بسته‌بندی بهتر و قیمت کمتر داره! ببین شوک کجاست؟ کشاورز ایرانی محصول رو با هزار سختی می‌کشه بالا، ولی ترکیه با حمایت دولتی، همون محصول رو خوشگل‌تر و ارزون‌تر می‌زنه به بازار جهانی.
ترکیه فقط توی ۲۰۲۴ حدود ۲۵۰ هزار تن کشمش صادر کرده، که همه اون کشمش پلویی تیزابی بوده که البته اونا بهش میگن کشمش سلطانا.
اما خب متاسفانه ایران با اون‌همه سابقه، تازه به زور تونست حدود ۸۵ هزار تن بفروشه، اونم نه همه‌اش پلویی تیزابی. اگه بخوای عددشو دربیاری، یعنی ما یه چیزی حدود 100 درصد عقب‌تریم فقط توی صادرات این مدل خاص!
تازه این فقط ترکیه نیست. وقتی اونا با بسته‌بندی کارتنی و درجه‌بندی دقیق وارد بازار می‌شن، تاجر اروپایی یا عرب دیگه نمیاد کشمش نیمه‌خشک ایرانی که توی کیسه‌های پلاستیکی و کارتن ریخته شده رو بخره. طرف می‌خواد جنس بیاد، بره مستقیم توی فروشگاه. نه اینکه تازه بخواد بسته بندی کنه.
ترکیه الان با برندسازی کار می‌کنه. یه بار کشمشش می‌ره آلمان، مشتری می‌خواد دوباره همونو بخره.
ولی کشمش ما؟ ممکنه یه سال عالی باشه، سال بعد تلخ دربیاد! چون هیچ برند ثابتی نیست، هیچ نظارت مشخصی نیست.
همون همکارمون الان می‌گه اگه اوضاع همین‌طوری بمونه، سال بعد دیگه کشمش پلویی تیزابی نمی‌کاره. می‌ره سراغ کشمش سبز که تو ترکیه کاشته نشده تا حالا و یا زعفرون می کاره. چون هم هزینه تولید پایین‌تره، هم بخاطر اینکه ایران رتبه جهانی داره دردسر فروش کمتر. این یعنی چی؟ یعنی ما کم‌کم داریم خودمون باغ‌هامونو تعطیل می‌کنیم و بازارو دو دستی تقدیم ترکیه می‌کنیم.
همین الان منتشر شد: قیمت انواع کشمش
پس باید یه فکر درست و حسابی بشه.
جنگ تعرفه‌های جدید علیه کشمش پلویی تیزابی عمده ایرانی
واقعیت اینه که توی دنیای صادرات کشمش پلویی تیزابی عمده، فقط کیفیت مهم نیست. سیاست، تعرفه، روابط بین کشورا… اینا همشون بازی‌رو عوض می‌کنن.
یه روز صبح بیدار می‌شی می‌بینی فلان کشور، که تا دیروز مشتری پر و پا قرص کشمش ایران بود، یهو تعرفه زده رو محصولت، اونم 55 درصد! خب معلومه دیگه، تاجر اون‌ور آبی می‌ره دنبال ارزون‌ترش.
مثلاً پاکستان که یه زمانی خودش مشتری درجه یک کشمش سبز ایران بود، الان تعرفه زده که عملاً صادرات به اونجا رو خفه کرده. چرا؟ چون وزارت خارجه ایران قدرت چانه زنی نداره.
البته کیفیت کشمش ایران یه چیز دیگس فقط بسته بندی و سیاست بلد نیستیم. ولی وقتی قیمت تموم‌شده کشورای دیگه کمتر درمیاد، دیگه کسی به طعم و رنگ دقیق کشمش ما نگاه نمی‌کنه.
خیلی از بچه ها بازار تهران، خودشون واسطه صادراتن یکی شون تعریف می‌کرد پارسال یه محموله ۲۵ تنی کشمش زرد ممتاز آماده کرد واسه پاکستان. هم مشتری داشت، هم توافق انجام شده بود.
ولی یهو گمرک اون‌ور تعرفه‌ها رو تغییر داد، محموله برگشت خورد. خودش می‌گفت ۲ میلیارد تومن فقط ضرر دپو و برگشت خوردن خوردم. یعنی چی؟ یعنی یه امضای دولتی، به‌راحتی چند ماه زحمت و چند صد میلیون سود رو دود می‌کنه می‌فرسته هوا.
صادرات کشمش ایران به پاکستان از ۱۰ هزار تن در سال ۱۳۹۹ رسید به کمتر از ۲ هزار تن در ۱۴۰۳. یعنی بیش از ۸۰ درصد افت فقط به خاطر تعرفه و بروکراسی.
اینه جنگ تعرفه ها!
همین آمارو بذار کنار رشد ترکیه توی بازار هند، می‌فهمی چقدر داریم زمین بازی رو از دست می‌دیم. چرا واقعا هند رو کشمش ما 100 درصد تعرفه ببنده رو ترکیه 10 درصد رو افغانستان 0 درصد؟؟؟؟
البته انصافاً ایران هنوز یه‌سری مزیت داره که هیچ‌کس نمی‌تونه ازش بدزده. مثل چی؟ مثل طعم خاص کشمش پلویی تیزابی و کشمش سبز سایه‌خشک که توی دنیا مشابه نداره.
اون شیرینی ملایم و رنگ سبز مایل به زردی که توی کشمش کاشمری هست، واقعاً خاصه.
ولی خب، تا کی فقط با طعم بجنگیم وقتی تعرفه‌ها داره نفس محصول رو می‌گیره؟
وقتی طرف ترکیه‌ای می‌تونه بدون تعرفه و با یارانه مستقیم محصولشو برسونه به مقصد، اون‌وقت ما با هزینه حمل‌ونقل، گمرک، تعرفه صادراتی، برگشت خوردن، بیمه گرون و هزار دردسر دیگه باید بجنگیم.
یه نکته مثبت این وسط هست. تازگیا صحبت‌هایی توی اتاق بازرگانی مشهد شده که می‌خوان صادرات کشمش رو توی چند بازار خاص هدفمند کنن.
مثل عراق و امارات که هنوز تعرفه‌هاشون علیه ایران سنگین نیست. اگه این برنامه درست اجرا بشه، شاید یه راه فرار از این باتلاق تعرفه‌ها پیدا بشه.
بیشتر بدانید: سایت خرید کشمش
ولی فعلاً، تعرفه مثل یه دیوار آهنی جلوی کشمش ایران ما وایساده. یه دیوار که با داس و بیل نمی‌شه خرابش کرد. سیاست و مذاکره می‌خواد، یه نقشه حساب‌شده.
رقابت قیمتی در صادرات کشمش پلویی تیزابی
فرض کن رفتی سوپرمارکت، دو تا بسته کشمش پلویی تیزابی جلوت گذاشتن. یکی خوش‌رنگ و لعابه، بسته‌بندی شیک، اما قیمتش یه‌ذره تندتره. اون یکی هم بد نیست، فقط ساده‌تره و ارزون‌تر.
اگه قرار باشه ۱۰۰ تا ازش بخری، احتمال زیاد میری سمت ارزون‌تره. دقیقاً همینو بکش بیرون توی بازار جهانی. هر کشور الان دنبال اینه که جنس باکیفیت رو، با کمترین قیمت بزنه بغل. نه اینکه کیفیت مهم نباشه، ولی وقتی اختلاف قیمت زیاد می‌شه، دیگه دل و ذوق خرید از ایران کم‌رنگ می‌شه.
مسئله اینه که کشمش پلویی تیزابی ما کیفیت داره، اصلاً شوخی‌بردار نیست. رنگش خاصه، طعمش فرق داره. ولی وقتی پای صادرات وسط میاد، فقط قشنگی محصول کافی نیست.
تاجر می‌خوابه با ماشین‌حساب بغلش. هر سنت اضافه، براش یه تصمیم جدیه. ترکیه، ازبکستان، حتی چین بعضی وقتا می‌زنن زیر قیمت، با همون بسته‌بندی مرتب، حتی با یارانه صادراتی.
یعنی بازار شده مثل یه مسابقه دو، که همه با کفش اسپرت اومدن، ما دمپایی پامونه. نه‌که نتونیم بدویم، چرا… ولی سُر می‌خوریم، عقب می‌افتیم.
وقتی قیمت کشمش ما مثلاً می‌رسه به ۳.۵ دلار، همون جنس رو ترکیه با ۲.۸ دلار می‌فرسته. تو حجم‌های بزرگ، همین اختلاف کوچیک می‌تونه سرنوشت قراردادو تغییر بده. مشتری هم دنبال نفع خودشه، دنبال ثباته.
ما هنوز یه‌جورایی داریم تو بازار صادراتی با احساس جلو می‌ریم. یعنی فکر می‌کنیم چون کشمش‌مون خوبه، خودش می‌فروشه. ولی دنیا این‌طوری کار نمی‌کنه.
توی این رقابت قیمتی، ما اگه برنامه‌ریزی نداشته باشیم، هی عقب‌تر می‌ریم. حتی با اینکه طعم کشمش ایرانی هنوز خاصه، حتی با اینکه رنگ کشمش سبز ما تو دنیا کم‌نظیره، ولی وقتی مشتری ببینه با همون کیفیت می‌تونه ارزون‌تر بخره، می‌ره سمت ارزون‌تر.
میدونی چیه؟ بازار جهانی یه جورایی شبیه بازار خرید خونه‌ست. ممکنه یه خونه خیلی خوشگل باشه، ولی اگه گرون‌تر از بقیه باشه، مشتری می‌ره سمت خونه‌ی ارزون‌تر با امکانات مشابه.
حالا این وسط اگه ایران بتونه قیمت‌ها رو منطقی و ثابت نگه داره، تو بسته‌بندی جلو بزنه، و سیاست صادراتی با برنامه داشته باشه، اون‌وقت دوباره می‌شه رقابت کرد. چون جنسش حرف نداره.
اطلاعات بسیار مهم: کشمش پلویی تیزابی
فقط باید بلد باشیم با حساب و کتاب وارد بازی بشیم، نه فقط با دل
رزومه شرکت: محصولات سالار ممتاز
