کشمش سبز پیکامی چیه و چرا بین بنکدارا اینقدر طرفدار داره؟ تو این مقاله، از مشخصات ظاهری و قیمت تا بازار مصرف و صادراتش، همه‌چی رو دقیق و کاربردی گفتیم
کشمش سبز پیکامی چیست و چه مشخصاتی دارد؟
باگه بخوای از بین هزار جور کشمش سبز یه مدل رو بکشی بیرون که هم خوش‌قد و بالا باشه، هم خوش رنگ، هم برای مشتری‌هات دلبری کنه، اون پیکامیه.
کشمش سبز پیکامی یه جور کشمش کشیده‌س، ولی نه اون کشیده‌ای که فقط قد داره، نه… این یکی هم قد داره، هم ناز داره، هم رنگش مث برگ درخت انگور تو مهر، یه سبز مایل به زرد خاص که تو چشم میزنه.
دونه‌هاش از نوع قلمی بلندتره، چیزی حدود ۲.۵ تا ۳ سانت طول داره. البته بستگی به بار و منطقه داره. معمولاً بارای خوش‌خوراک پیکامی از کاشمر یا بردسکن میاد.
این کشمش از انگور سبز بی‌دانه درست میشه، با گوگرد خشک می‌کنن، واسه همین رنگش روشن و خوش‌رنگ درمیاد.
یه جوریه که مشتری وقتی می‌ریزه تو دستش، همون لحظه قانع میشه که پول داده سر جنس، نه سر باد. یعنی شما به عنوان بنکدار وقتی می‌خوای بفروشی، لازم نیست زیاد حرف بزنی. خودش با ظاهرش می‌فروشه. مثل ماشینیه که فقط استارت بخوره، خودش میره… لازم نیس هلش بدی.
اینم بگم، تو تست‌هایی که بعضی واحدهای فرآوری سال قبل انجام دادن، درصد شکستگی یا له‌شدگی تو کشمش سبز پیکامی درجه‌یک زیر ۴٪ بوده. این یعنی بار سالم می‌رسه دست مشتری، ضرر نمیدی.
حالا اینکه این کشمش چرا اینقدر خاصه؟ چون هم مناسب بسته‌بندیه، هم فله، هم صادراتی. جاهایی مثل امارات، قطر، کویت دیوونه‌ی همین مدلن.
چون هم قیافه‌ش بازاریه، هم طعمش شیرین و طبیعیه. یه چیزی تو مایه‌های میوه خشک لوکس حساب میشه.
جالبه بدونی پارسال، طبق آمار غیررسمی بازار، بیش از ۱۸۰۰ تُن کشمش پیکامی فقط از منطقه خراسان صادر شده. یعنی تقاضا بالا بوده. بنکدارایی که زود خرید زده بودن، تا ۳۰٪ بیشتر سود کردن نسبت به مدل‌های معمولی.
کشمش سبز پیکامی، اون گوشواره‌ی طلاست که به گوش بساط خشکشویی می‌زنی. هم در میاره، هم تو ویترین می‌درخشه.
پس اگه دنبال بار خاص، مشتری‌پسند و پرحاشیه سود می‌گردی، این همونیه که باید بزاری تو ویترینت. نه فقط واسه دل خوشی، بلکه واسه چرخوندن چرخ کسب و کارت.
کشمش سبز پیکامی چیست و چرا قیمت بالاتری نسبت به دیگر نوع‌ها دارد؟
پیکامی همون بچه خوش‌تیپ خونه‌ست که مامانا می‌گن لباس نو فقط به اون میاد! یعنی تو بازار کشمش، اگه یه جنس هست که حتی اگه گرون‌تر باشه ولی بازم مشتری پای کارش می‌مونه، اون همینه… کشمش سبز پیکامی.
حالا چرا گرون‌تره؟ بذار یه کم از ته ماجرا بگم. اول اینکه این کشمش از انگورای خاصی در میاد، از همونا که دونه‌شون درشته، آبداره و پوست نازک داره.
این انگورا خودشون گرون‌تر خریداری می‌شن. مثلاً تو فصل خرید پارسال، هر کیلو انگور مخصوص پیکامی بین ۱۲ تا ۱۵ هزار تومن گرون‌تر از انگورای معمولی معامله شد. خب معلومه، از اون بالا گرون باشه، پایینشم اثر میذاره.
بعدشم شیوه خشک‌کردنش فرق داره. نمی‌ریزنش تو هر جایی. باید تو سایه‌سرد خشک بشه، با کنترل گوگرد و دمای محیط. حتی یه سری از تولیدکننده‌ها دستگاه تنظیم رطوبت هم گذاشتن تو باربندیاشون. یعنی پول خرج می‌کنن تا کیفیت بیاد بالا. اینا شوخی نیست.
جالبه بدونی کشمش سبز معمولی الان تو بازار عمده (تیر ۱۴۰۴) چیزی حدود کیلویی ۸۲ تا ۹۵ تومن خرید و فروش میشه، ولی پیکامی تر و تمیز و درجه‌یک همون بازه بین ۱۰۵ تا حتی ۱۳۰ هم رفته بالا… و بازم فروش داره. چون مشتری می‌دونه چی داره می‌خره.
تو بازار صادراتی هم قصه فرق می‌کنه. کشورهای حوزه خلیج فارس بیشتر دنبال همین مدلن.
دلیلش چیه؟ چون پیکامی تو ویترین مغازه‌های خشکبار، مث نگین سبز می‌درخشه. مشتری دوبار نمی‌پرسه چنده، برمی‌داره میزنه تو سبد خرید. شما هم که عمده می‌فروشی، این یعنی برگشت پول سریع‌تر.
تازه سود هم بیشتره. بنکدارا که حرفه‌ای‌ان، خوب بلدن تو چه فصلایی پیکامی بخرن و کی بفروشن. پاییز ۱۴۰۳، کسایی که اول کار هر کیلو پیکامی رو ۹۸ هزار گرفتن، زمستون تا ۱۲۵ هم فروختن. یعنی رو هر تن، یه چیزی حدود ۲۷ میلیون سود خالص… اونم بدون دردسر زیادی.
پس اگه از خودت پرسیدی چرا پیکامی گرونه؟ دلیلش اینه که از اول تا آخرش پر از دقت، کیفیت، زحمت و حساب‌کتابه. مث ماشین خارجی می‌مونه، هزینه نگهداریش بالاست، ولی وقتی سوارشی می‌فهمی چرا اینقدر خواهان داره.
حالا رفتی تو کفش؟ بزن بریم واسه سومی، که مشتری کجاس و چطور بفروشیش که چرخ حساب و کتابت بچرخه…
کشمش سبز پیکامی چیست و در کجاها بیشترین مصرف را دارد؟
خب بریم سر اصل ماجرا…
اگه تا حالا با کشمش پیکامی کار نکردی، یعنی یه لقمه چرب و چیلی رو از سفره‌ت انداختی بیرون. چون این کشمش، مخصوص مجالس خوش‌خوراکه! یعنی فقط برای خوراک نیست، برای ویترینه، برای جلب مشتریه، واسه همونه که وقتی مشتری میاد مغازه‌ت، چشمش برق بزنه!
حالا کجا مصرف داره؟ زیاد!
بذار ریز بریزم برات:
بازار صادرات خاورمیانه؟ پر!
تو کشورهای حاشیه خلیج فارس مثل امارات، کویت، قطر، عمان… پیکامی مثل خاویار حساب میشه! دونه‌های بلند، رنگ سبز روشن، یه ظاهر مجلسی که چشم رو می‌گیره. مغازه‌دارای اون ور آب خودشون می‌زنن به خط که اینو از ایران ببرن. آمار پارسال نشون میده حدود ۷۵٪ از کشمش سبز پیکامی صادراتی، رفت سمت همین کشورا. چون خریدار عرب دنبال نمایشه، دنبال ابهته. و این کشمش اون هیبته رو داره.
خشکبار لوکس داخلی و آجیل‌فروشی‌های لاکچری
شهرای بزرگ مث تهران، اصفهان، مشهد، تبریز، مشتریایی داره که دنبال “فرق داشتن” هستن. کشمش معمولی نمی‌گیرن. دنباله همون پیکامی‌ان که وقتی تو ظرف ریخته میشه، قشنگ معلوم باشه که فرق داره.
مثلاً فقط تو بازار تهران، فروش عمده پیکامی تو دی‌ماه ۱۴۰۳ از مرز ۹۸۰ تُن رد شد. فقط تو یه ماه! این یعنی تقاضا بالاست، خیلی بالا.
بسته‌بندی‌های صادراتی و لاکچری
یه سری شرکتا هستن، کارشون فقط بسته‌بندی شیکه. جعبه‌های کادویی، پک‌های صادراتی… تو این بازار، پیکامی پادشاهه. چون دونه‌هام یکنواخته، شکستگی نداره، رنگش زنده‌س. اصلاً یه چیزی تو مایه‌های انگشتر زمرد تو جعبه مخمل! برای بسته‌بندها یعنی راحت‌ترین فروش ممکن.
حالا که می‌دونی کجا مصرف داره، باید بگم کِی وقتشه وارد شی؟
اگه الان بخری – یعنی همین یکی دو هفته آینده – می‌تونی تو موج فروش شهریور و مهر خودتو بندازی بالا. چون اون موقع صادرات اوج می‌گیره، مراسما زیاد میشه، آجیل‌فروشا انبار پر می‌خوان.
یعنی با خرید به‌موقع، می‌تونی تا ۲۵٪ سود خالص بگیری. بله، واقعی. حساب کتاب کرده‌ایم بارها.
پیشنهاد من؟
اگه بنکدار یا عمده‌فروشی، و دلت می‌خواد تو بازی بمونی، پیکامی رو دست‌کم نگیر.
بار خاص برای مشتری خاصه. از این مدل باراست که باعث میشه مشتری خودشو بده دستت.
هم پول درمیاری، هم کلاس کارت میره بالا. این دیگه کشمش نیست، یه جور سرمایه‌س.
