کشمش خوراکی در سال ۱۴۰۴ با توجه به میزان آب کشاورزه که به اون داده میشه و روش خشککردن، کیفیت واقعیش رو نشون میده. طلایی، سبز، سیاه؛ هرکدوم ویژگیها و ارزش خودشون رو دارن. یاد بگیر چطور جنس مرغوب رو تشخیص بدی و با قیمت خوبی بخری سودت رو تضمین کنی!
فرایند تولید کشمش خوراکی؛ از انگور پیکامی تازه تا دانههای شیرین و مغذی
خیلیا نمیدونن این کشمش خوراکی که میخرن، از چی درمیاد. فکر میکنن همونجوری آمادهست.
نه، این دونهها جون میکنن تا بشن اینی که توی کیسه میریزی.
اولش با انگور پیکامی تازه شروع میشه.
تو پرورش تاک انگور اولین چیزی که مهم هست میزان آب دهی به باغ هست مخصوصا که الان بخاطر نداشتن برق و کم شدن آب زیر زمینی کلا مکنده های آب باغات کشاورزی رو دولت خاموش می کنه
و فقط کشاورزایی که استخر آب بزرگی دارن می تونن کشمش خوراکی درشت و گرونی تولید کنند.
کشاورزای دیگه کشمش های خوراکی لاغر و بدرد نخوری تولید می کنن که مفتشم گرونه.
پس هر کشاورز که آبش بیش بارش گران قیمت تر. حتی تا کیلویی 500 هزار تومنم براش سرودست می شکنن!
قیمت کشمش خوراکی کمگوگرد برا بازار داخل و صادرات | هرچیزی که باید بدونی اینجاست!
و اما بعد آب بریم به موارد دیگه تاثیر گذار در قیمت کشمش خوراکی یعنی روش خشک کردن
انگور پیکامی به دو روش خشک میشه تا بشه کشمش خوراکی
اونایی که زیر آفتاب خشک میشن رو میگیم کشمش پیکامی آفتابی. یه بو داره، بوی شیرینی و خاک. هر دونهاش یه روز کامل زیر آفتاب میمونه، بعد تازه میفهمی چی به چیه.
این مدلی کشمش ارزون تری تولید می کنه در حدود کیلویی 200 هزار تومن هست.
بعضیا تیزاب میزنن تو سایه خشک می کنن که بهش میگیم کشمش سبز پیکامی، بعضیا میگن نه، طبیعیش خوشرنگتره که قهوه ایی هست. هرکی ساز خودشو میزنه، مثل بازار.
این مدلی کشمش گرون تری تولید می کنه در حدود کیلویی 500 هزار تومن هست.
تو تاکستان های کاشمر، آفتاب جوری میتابید که زمین میسوزه. یه بنده خدایی اونجا گفت “اگه انگور زبون داشت، فریاد میزد از این گرما.” خندیدم، ولی وقتی بوی کشمش تازه اومد، انگار حرفش معنی پیدا کرد.
یه سینی پر از دونههای طلایی گذاشته بودن جلو آفتاب. همینجوری ساده، بدون دستگاه، بدون هیچی. یه دونه خوردم، هنوز گرم بود، شیرینیاش با خاک قاطی شده بود.
کشمش خوراکی از دل سختی درمیاد، مثل آدمی که زیر فشار پخته میشه. انگور که تازهست، پر آب و زرق و برق داره، ولی وقتی خشک میشه، اصل وجودش معلوم میشه. طعمش میمونه، حتی وقتی همه چیز ازش گرفته میشه.
یه چیز جالب هم بگم، یه تن انگور تازه، آخرش فقط سیصد و خوردهای کیلو کشمش میده. یعنی بخش زیادیاش میره تو هوا، ولی همون باقیمونده میشه طلا.
انواع کشمش خوراکی + انواع کشمش تیزابی + انواع کشمش سیاه
ما که تو کارشیم میدونیم، کشمش خوراکی فقط یه جنس نیست، یه جور عشق و صبره. هر بار که کیسهها رو میبینم، یاد اون روز داغ ملایر میافتم. صدای زنبورا، بوی خاک، و اون دونههای طلایی که زیر نور میدرخشیدن. همونجاست که میفهمی این کار فقط خرید و فروش نیست، یه جور زندگیه، یه نفس کشیدن با آفتاب.
تفاوت ارزش غذایی در انواع کشمش خوراکی: طلایی، سبز و سیاه
خیلی ها خیال میکنن همه کشمشا یه چیزن.ولی، فرق دارن، زیادم فرق دارن. یکی شیرینتره، یکی نرمتر، یکی هم یه جور تلخی خاص داره.
طلاییها انگار از دل آفتاب اومدن بیرون. یه برق خاص دارن، چشم رو میگیرن. سبزا اما ملایمترن، خنکتر، یه بوی سبز خاص دارن، کشمش های سیاه هم شیرین ترن.
میشه این حوری گفت بار طلایی همیشه رو بورسه، سیاها مشتری خاص دارن، سبزا هم همیشه تو صادرات به دادمون رسیدن .
این حرفو میشه ثابت کرد. تو بازار، عدد و رقم شوخی نداره. مثلاً یه بار کشمش طلایی یه شبه از کیلویی پنجاه رفت بالا تا پنجاه و پنج، فقط چون بار کمتر بود. همین پنج تومن بازی، کلی فرق درست کرد. اون شب نصف بازار زنگ میزد ببینه ما جنس داریم یا نه.
طلاییها معمولاً با تیزاب درمیاد. یعنی یه کم باهاشون ور میرن که رنگشون روشنتر شه. بعضیا میگن بهتره، بعضیا میگن نه، طبیعی باشه ارزش داره.
سیاها بیشتر طبیعیان، میذارن زیر آفتاب خودش خشک شه. سبزا هم تو سایه. هرکدوم یه مدلان، یه روح دارن.
راستش بیشتر مشتری های ما طرفدار کشمش سبزن مثلا به مشتری ترم تو تبریز تقریبا هر ماه میگه آقای سالاری، اون کشمش سبز سایهخشک سالار ممتاز اصلت داری؟ همون که طعمش رو زبون میمونه؟”
اخرین بار بهش گفتم “دارم ولی گرونه قیمتش امروز بالای 500،000 تومن هست.” گفت “اشکال نداره، آدم واسه جنس خوب پول میده.”
اونجا فهمیدم، بعضیا دنبال قیمت نیستن، دنبال کیفیتن.
09154224935 شماره کارخانه برای خرید عمده کشمش طلایی ممتاز + خوراکی و پلویی
کشمش خوراکی فقط یه خوردنی نیست. یه دنیای رنگ و تجربهست. مثل آدمها، هرکدوم یه حال و هوایی دارن. یکی داغ و شیرین، یکی سرد و صبور. بازارم همینطوریه، یه روز طلاییه، یه روز سیاه.
سوالات متداول کشمش خوراکی
کشمش خوراکی مناسب برای کودکان و سالمندان؛ کدام نوع بهتر است؟
ببین، بچه و پیر یه جور نیستن. هرکدوم یه معده دارن، یه حال. واسه بچه، کشمش باید نرم باشه، دونهریز، شیرین. اونایی که زبون بچه رو میزنن، به درد نمیخورن.
طلایی خوبه براشون، نرمتره، رنگش هم قشنگه، بچه خوشش میاد. سبزا یه کم سفتترن، واسه بزرگترا بهترن. سیاهها سنگینن، آهن دارن، به درد کسایی میخوره که بدنشون ضعیفه.
پیرمردا، مخصوصاً اونایی که دندون ندارن و دیابت هم دارن، باید کشمش نرم بخورن. با چای یا آب ولرم. بعضیا هم میریزناش تو برنج، هم خوشطعم میشه هم راحتتر میره پایین.
یه دونه کوچیکش کلی خاصیت داره. قندش طبیعی، نه مثل قند سفید که بزنه بالا. یه مشت کشمش خوراکی میتونه روزو جمع کنه، مخصوصاً برا کسی که ناهار درست و حسابی نمیخوره.
بعضیا میپرسن کشمش خوراکی طلایی بهتره یا سیاه؟
بستگی داره. اگه دنبال انرژی و شیرینی باشی، طلایی. اگه دنبال آهن و قوت بدنی، سیاه. سبز هم بینابینه، نه خیلی شیرین، نه تلخ.
ولی یه چیز مسلمه، هر چی طبیعیتر، بهتر. تیزاب زیاد به درد معده نمیخوره، مخصوصاً برای سن بالا.
یه عدد هم بگم که بدونی بیخود نمیگیم مفیده. تو هر صد گرم کشمش خوراکی تقریباً سیصد کالری هست، اما کالری تمیز، از اونایی که خستگی رو میبره نه چربی میاره.
اگه روزی یه مشت بخوری، مخصوصاً با مغز بادوم یا گردو، بدن سرحال میمونه. بچهها کمتر مریض میشن، پیرها هم جون میگیرن.
کشمش خوراکی یعنی قند طبیعی، ویتامین، آهن، فیبر، همه با هم تو یه مشت. کوچیکه، ولی کارش درسته. اونایی که سالها باهاش کار کردن، میدونن چی میگم. دونهریز ولی پرارزش، درست مثل تجربه توی بازار.
آیا همه کشمشهای خوراکی سالماند؟
بررسی مواد نگهدارنده و روش خشککردن: نه، همه کشمشا سالم نیستن. بعضیا فقط قیافه دارن. برق میزنن ولی باطنش نه. تیزاب زیاد، دود زیاد، قاطی زیاد.
کشمش خوراکی باید بوی انگور بده، نه بوی مواد. اونایی که زیادی زرده، زیادی براق، معمولاً یه چیزی زدن بهش. واسه رنگ، واسه دوام. ولی طبیعیها یه رنگ ملایم دارن، یه طعم صاف.
بعضیا میگن “اگه نگهدارنده نزنیم، خراب میشه.” خب، آره، ولی خراب شدن بهتر از مریض کردنه. کشمش باید نفس بکشه، نه اینکه تو پلاستیک خفه شه.
خشککردن هم مهمه. آفتاب یه چیز دیگهست. هم رنگ میده، هم طعم. سایهخشک ملایمتر درمیاد، ولی دیرتر. تیزابخشک زودتر، اما بوی خاص خودش رو داره.
توی بازار، همه دنبال براقبودنن. مشتری چشمش دنبال رنگه. ولی اونایی که اهل کارن، از بو میفهمن جنس چیه. یه بو، یه لمس. اگه کشمش چسبناک باشه، یا زیادی نرم، معلومه زیاد مونده یا با رطوبت قاطی شده.
کشمش خوراکی واقعی نه چسبناکه، نه بوی تند میده. تمیزه، خشک، ولی زنده.
یه بار دیدم یه نفر میگفت “نگهدارنده تا دو سال جنس رو تازه نگه میداره.” دو سال؟ مگه سنگه؟ کشمش باید مصرف شه، بچرخه، نه بمونه تو انبار. همون سه چهار ماه اول، طعمش اوجه. بعدش کمکم افت میکنه.
کشمش سالم یعنی صبر، نه مواد. یعنی آفتاب، نه بخار. فرقش تو رنگ نیست، تو وجدان کاره. هر کی یه بار واقعیاشو بخوره، دیگه جنس تقلبی به دهنش نمیره.
مراکز پخش بهترین کشمش خوراکی کاشمر در تهران و همه استان ها
آخرش همون قانونه بازار میمونه، هر چی طبیعیتر، مشتریپسندتر. بقیهاش فقط ظاهر داره، مثل طلا رو ورق.