تو این مقاله میخوایم بهت بگیم چرا مویز بدون هسته درشت اینقدر خاصه و چطور میتونه تو کسبوکارت فرق ایجاد کنه.

مویز بدون هسته درشت چطور بازار آجیل لاکچری رو قبضه کرد؟
چند سال پیش اگه اسم مویز میاومد، همه یاد اون دونههای ریز و سیاه میافتادن که بیشتر تو سفرهی صبحونهمون کنار نون و پنیر بودن.
ولی الان؟ ماجرا یه چیز دیگهست. الان دیگه مویز بدون هسته درشت شده قهرمان ویترین آجیلفروشیهای لوکس، اونم نه فقط تو ایران، تو بازار امارات و ترکیه و حتی آلمان هم شده گل سرسبد خشکبارای خاص.
اصلاً یهجوریه که وقتی یکی میره آجیل بخره برای کادو یا مهمونی خاص، اگه اون مویز درشتِ برقزدهی بدون هسته رو نبینه، احساس میکنه آجیلش یهچیزی کم داره. انگار مثلا بخوای بری عروسی بدون لباس اتو کشیده!
یه بار یکی از همکارای ما، که فروشندهی عمدهست تو بازار تهران، میگفت یه خانم مشتری داشت، اومده بود برای جشن نامزدی پسرش آجیل بخره، فقط و فقط روی مویز بدون هسته درشت زوم کرده بود. میگفت: «چیز دیگهای نخوام، فقط این مویز باید باشه!»
چی باعث شده اینهمه محبوب بشه؟ این مویزای درشت، براق و مرتب، اصلاً یه جور شیکیه خاص دارن. ازونایی نیست که بریزی تو مشتت و بگی خب حالا بخوریم. نه.
اینا همونجوری که هستن، یه جور فخر میفروشن. مثل ماشین مدل بالا توی پارکینگ!
و البته چون هسته نداره، وقتی میذاری تو دهنت، دیگه با دندونهات درگیر هسته نمیشی. راحت له میشه، شیرینی طبیعیش حس میکنی، نه زیاد نه کم. اون تعادل عجیب شیرینی و بافت نرمش واقعاً خاصه. یهجوریه که آدم وسوسه میشه یه مشت دیگه هم برداره.
طبق آماری که ما از چند تا تامینکنندهی صادراتی گرفتیم، توی سال ۱۴۰۲، نزدیک به ۲۸٪ افزایش تقاضا برای مویز بدون هسته درشت گزارش شده، مخصوصاً برای بازار کشورهای خلیج فارس.
جالبه بدونی که فقط تو سهماههی اول سال، بیش از ۴۰۰ تن مویز بدون هسته درشت از طریق گمرک دوغارون و بندرعباس وارد کشور شده.
حتی بعضی برندهای بستهبندی لوکس، اومدن روی این محصول مانور دادن. بستهبندیهای شیشهای، لیبلهای شیک، و شعارهای وسوسهکننده: «لذت سلامت در یک دانه سیاه». انگار دارن جواهر میفروشن نه خشکبار!
بیشتر بخوانید: تشخیص مویز خوب
یعنی بهجرئت میتونم بگم مویز بدون هسته درشت، الان نقش همون ساعت رولکس رو داره تو استایل یه آدم شیکپوش. آجیل لاکچری بدون این یکی، ناقصه.
کدوم کشورها بهترین مویز بدون هسته درشت رو دارن؟
اگه پای خرید مویز بدون هسته درشت وسط باشه، اونم برای کسی که یا کارش فروش عمدهست یا دنبال بار خاص میگرده، همیشه این سؤال میاد: از کجا بخریم؟ اصلاً بار خوب کجاست؟ بین ازبک و افغان و ایرانی، کدوم بهتره؟ خب بذار خیلی خودمونی و بیحاشیه بگم.
مویزای ازبکی رو میری تو بازار میبینی، چشمات برق میزنه. انگار الماس سیاهه! درشت، کشیده، پوست نازک، بدون لک، بدون چینچین.
یه مدل خاص از خشکباریه که آدم فقط نگاهش کنه هم کیف میکنه، چه برسه بخواد بخورتش. انگار مویز نایبزادهست! از دور داد میزنه که «من لوکسم!» برای همینم بیشتر بارهایی که برای کشورهای حاشیه خلیجفارس بستهبندی میشن، همون ازبکیها هستن. چون وقتی یه عربِ دبی یا یه قطری بخواد یه آجیل خاص بخره، اولین چیزی که توجهش رو جلب میکنه، قیافهست. نه مزه.
اما مویز افغانی این یکی یه مدل دیگهست. نه اونقدر درشته، نه اونقدر یکدست، ولی خب طعمش؟ واویلا! یه شیرینی طبیعی و خاص داره.
بعضی وقتا انگار تهمزهی شیرهی انگور میده. نرمتره، راحتتر خورده میشه، یهجوریه که آدم حس میکنه با یه چیز طبیعیتر طرفه. نه صنعتی، نه خشکشدهی بیشازحد. برای فروش تو بازار داخل، یا برای کسایی که کیفیت خوراکی براشون از ظاهر مهمتره، افغان جواب میده. قیمتشم معمولاً یه ۱۵-۲۰ درصد پایینتره. حالا این خوبه یا بد؟ بستگی داره به مشتریت.
اما خب برسیم به ایرانی. خیلیا فکر میکنن ما اصلاً مویز بدون هسته درشت تو ایران نداریم. که اشتباهه. اتفاقاً داریم، ولی کم. و بیشترش هم سورت خاصه، یعنی توی بارهای مخلوط، دونهبهدونه جدا میشه.
مویز ایرانی یه ویژگی مهم داره: طعم. نه اون شیرینی غلیظ افغان رو داره، نه اون خشکی و بیمزهگی بعضی از ازبکیها رو. یه تعادل خوبه.
اگه بار خوب بخری، حتی یه تهمزهی دودیمانند خیلی خاص داره که واقعاً دلچسبه. و یه چیز دیگه هم بگم، مویز ایرانی چون معمولاً سنتیتر خشک میشه مثلاً تو سایه، نه تو دستگاه خشککن یه حس اصالت داره. مثل فرش دستبافت کنار فرش ماشینی!
ولی خب مشکل چیه؟ کمیاب بودنه. تولیدکنندههای ما بهخاطر نداشتن رقم خاص انگور بیهسته، معمولاً تمرکزشون روی کشمش سبزه.
مقاله کامل تر: مویز بدون هسته ازبک
واسه همین مویز بدون هستهی درشت ایرانی بیشتر حاصل اتفاقه تا برنامهریزی. یعنی مثلاً تو یه باغ خاص، یه رقم خاصی از انگور، نتیجه داده و چند تا کارگاه سنتی اومدن و سورتش کردن. برای همینم قیمتش، اگه گیر بیاد، بالاست. گاهی تا ۳۵۰ هزار تومن هم میرسه، چون نایابه و سفارشیه. ولی خوب قیمتش خیلی خیلی مناسب تر از ازبکه.
مویز اتوم رویال ایرانی حتی درشت تر از مویز ازبکه
خبر خوش برای فعالین حوزه مویز و آجیل خشکبار اینه که به تازگی با همت جوانان ایرانی گونه مویز اتوم رویال هم به بهره برداری تناژ بالا رسیده که فوق العاده با کیفیت هست، این نوع، مویز گوشتی و بسیار درشتی هست که حتی از مویز ازبکستان هم زده بالا تر.
اگر اسم مویز اتوم رویال کارخانه سالار ممتاز رو گوگل سرچ کنید یا رو لینکش همینجا کلیک کنید اطلاعاتشو بدست میارید.
این اولین مویز درشت ایرانی هست که باعث میشه جلوی خروج دلار برای واردات مویز رو بگیره.
عکسشم براتون گذاشتیم خودتون می تونید ببینید که چقدر درشت تر از ازبک هست و واقعا گوشتی ترم هست.
حالا اگه بخوای جمعبندی کنیم، تا قبل از مویز اتوم رویال ایرانی، مویز بدون هسته ازبک مناسب فروش بوده چون هم لوکسه، ظاهر عالی، قیمت نسبتاً بالا، ماندگاری بالا ولی مزهی معمولی. افغان مناسب خوراکی، شیرین، نرم، مقرونبهصرفه ولی بعضی وقتا ظاهر ناهماهنگ. ایرانی؟ نایاب بوده ولی الان کم کم داره همین اتوم رویال خوب میاد به بازار، طعم اصیل، سنتی، مناسب مشتری خاص و خاصپسند، کارخانه کشمش سالار ممتاز هم بزرگترین تولید کننده اون هست و قیمتشم عالیه.
انتخاب آخر دست خودته. بستگی داره بخوای دل مشتریتو ببری یا چشماش رو.
سود واقعی مویز بدون هسته درشت تو فروش عمدهست، نه خردهفروشی
میدونی چی جالبه؟ خیلیها وقتی اسم مویز بدون هسته درشت میاد، فکر میکنن بهترین سود از فروش به خردهفروشی میتونه باشه. ولی واقعیت یه چیز دیگهست. سود اصلی وقتی بهدست میاد که توی بازار عمده و صادرات وارد بازی بشی.
اولاً، وقتی مویز بدون هسته درشت رو عمده میفروشی، حجم سفارشها بالا میره و میتونی قیمت بهتر بگیری. مثلاً یه خردهفروش کوچیک شاید بتونه قیمت مویز درشت بدون هسته رو کیلویی 800 هزار تومن بده، ولی تو اگر بتونی هزار کیلو یا بیشتر بفروشی، راحت تا کیلویی ۲۸۰-550 هزار تومن سودت رو تضمین کردی.
دوم، عمدهفروشها و صادرکنندهها معمولاً دنبال بار یکنواخت و کیفیت تضمینشده هستن. یعنی اگه بتونی مویز بدون هسته درشت با درجه کیفیت بالا، سورت شده و بستهبندی شکیل داشته باشی، خیلی راحتتر قراردادهای طولانی مدت میبندی.
آمارها هم تایید میکنن؛ توی سالهای اخیر تقاضای مویز بدون هسته درشت برای صادرات حداقل ۲۰ درصد رشد داشته. کشورهایی مثل امارات، قطر و ترکیه خیلی دنبال این محصولن چون بازارشون کاملاً لوکس و مشتریهاشون سختگیرن.
یه نکته دیگه هم اینه که مویز بدون هسته گوشتی تو خردهفروشی ممکنه به خاطر قیمت بالا یا رقابت با کشمشهای معمولی، فروشش کندتر باشه. ولی تو بازار عمده، مشتریهای خاص و حرفهای که کیفیت براشون اصل هست، همیشه دنبال این محصولن و حاضرن قیمتش رو بپردازن.
بیشتر بخوانید: مویز بدون هسته درشت
خلاصهاش اینه که اگه بتونی توی بازار عمده و صادرات خوب کار کنی، نهتنها سودت بالاتر میره، بلکه ثبات فروش هم داری و میتونی بهتر برنامهریزی کنی. پس بهتره سراغ مشتریهای بزرگ بری و این مویز خوشگل و خوشمزه رو به بازارهای خاص برسونی.
رزومه شرکت: محصولات سالار ممتاز